Przejdź do zawartości

pierdolec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pierdolec (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[pʲjɛrˈdɔlɛt͡s], AS[pʹi ̯erdolec], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) wulg. zafascynowanie, bzik, obsesja[1]
(1.2) wulg. zdenerwowanie, gniew, szał

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) wulg. pogardliwie o mężczyźnie[1]
odmiana:
(1.1-2) blm
(2.1)
przykłady:
(1.1) Mam pierdolca na punkcie poprawnej polszczyzny.[2]
(1.2) Pomóżcie, bo zaraz dostanę pierdolca.[3]
składnia:
kolokacje:
(1.1) mieć pierdolca na punkcie czegoś
(1.2) dostać / dostawać pierdolca
synonimy:
(1.1) fiksum, fioł, hyś, jobel, szajba, zajob
(1.2) biała gorączka, kurwica
(2.1) pierdoła, popapraniec
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. pierdolić, zapierdalać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „pierdolec” w: Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 228.
  2. ze znanego portalu społecznościowego
  3. z Internetu