kalectwo
Wygląd
kalectwo (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) niedorozwój lub nieodwracalne uszkodzenie narządu lub części ciała i wynikające z tego ograniczenie sprawności fizycznej
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik kalectwo dopełniacz kalectwa celownik kalectwu biernik kalectwo narzędnik kalectwem miejscownik kalectwie wołacz kalectwo
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) ułomność, inwalidztwo
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) niepełnosprawność
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) handicap, lameness, disablement
- białoruski: (1.1) калецтва n
- esperanto: (1.1) handikapo
- francuski: (1.1) infirmité ż
- jidysz: (1.1) מום m
- łaciński: (1.1) debilitas ż
- niemiecki: (1.1) Gebrechen n
- rosyjski: (1.1) увечье n
- szwedzki: (1.1) handikapp n, funktionsnedsättning w, funktionshinder n, lyte n, invaliditet w, men n
- ukraiński: (1.1) каліцтво n
- źródła:
- ↑ z hasła Michał Giedroyć na Wikipedii