Przejdź do zawartości

kalectwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kalectwo (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) niedorozwój lub nieodwracalne uszkodzenie narządu lub części ciała i wynikające z tego ograniczenie sprawności fizycznej
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mimo kalectwa (był chromy) pełnił funkcję zakrystiana.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ułomność, inwalidztwo
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) niepełnosprawność
hiponimy:
(1.1) chromota, głuchota, głuchoniemota, niemota, ślepota, paraliż
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kaleka m, okaleczanie n, kaleczenie n
przym. kaleki
czas. kaleczyć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. z hasła Michał Giedroyć na Wikipedii