Przejdź do zawartości

biegunecznik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

biegunecznik (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

(1.1) bot. drzewo rosnące w Ameryce Południowej[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) kora biegunecznika
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. biegunecznikowate lm
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Agnieszka Grzegółka-Maciejewska, Stanisław Dubisz , Uniwersalny słownik języka polskiego: A-J, t. 4, s. 256