Zgierz
Wygląd
Zgierz (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Zgierz Zgierze dopełniacz Zgierza Zgierzy / Zgierzów[1] celownik Zgierzowi Zgierzom biernik Zgierz Zgierze narzędnik Zgierzem Zgierzami miejscownik Zgierzu Zgierzach wołacz Zgierzu Zgierze
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Zgierzu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Zgierza • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Zgierza • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Zgierza • mieszkaniec / mieszkanka Zgierza • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Zgierzu • pochodzić z Zgierza • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Zgierza
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zgierzanin m, zgierzanka ż
- przym. zgierski
- przysł. zgiersko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Zgierz
- czeski: (1.1) Zgierz m
- hebrajski: (1.1) זגירז׳ (zgierż)
- jidysz: (1.1) זגערזש (zgerż)
- litewski: (1.1) Zgežas
- łotewski: (1.1) Zgeža
- niemiecki: (1.1) Zgierz
- rosyjski: (1.1) Згеж m
- ukraiński: (1.1) Згеж m
- źródła:
- ↑ Hasło „Zgierz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Jan Brzechwa, Pali się