szarańcza
szarańcza (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʃaˈrãj̃n͇t͡ʃa], AS: [šarãĩ ̯ṇča], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ent. owad przypominający konika polnego, szkodnik upraw; zob. też szarańcza w Wikipedii
- (1.2) pot. rój szarańczy (1.1)
- (1.3) przen. pejor. duża, uciążliwa grupa przyjezdnych ludzi
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szarańcza szarańcze dopełniacz szarańczy szarańczy celownik szarańczy szarańczom biernik szarańczę szarańcze narzędnik szarańczą szarańczami miejscownik szarańczy szarańczach wołacz szarańczo szarańcze - (1.2-3) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik szarańcza dopełniacz szarańczy celownik szarańczy biernik szarańczę narzędnik szarańczą miejscownik szarańczy wołacz szarańczo
- przykłady:
- (1.2) W ten sposób wynagrodzę wam lata, / które strawiła szarańcza, jelek, / chasil i gazam, wielkie moje wojsko, które wysłałem przeciwko wam[1].
- (1.2) Robak pożarł połowę jego zbioru, nosorożec drugą; na polach mnóstwo myszy, spadła szarańcza, bydło wygniotło, ukradły wróble[2].
- składnia:
- synonimy:
- (1.3) stonka
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) szkodnik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szarańczak m, szarańczowate nmos, szarańczarnia ż
- przym. szarańczowy, szarańczowaty
- związki frazeologiczne:
- głupia baba gorsza niż szarańcza
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Owady
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) locust
- arabski: (1.1) جرادة (ǧarāda) ż
- baskijski: (1.1) oti
- białoruski: (1.1) саранча (saranča) ż; (1.2) саранча ż; (1.3) саранча ż
- esperanto: (1.1) akrido, lokusto, saltulo
- francuski: (1.1) locuste ż, criquet m
- hebrajski: (1.1) ארבה (arbé) m
- hiszpański: (1.1) langosta ż
- jidysz: (1.1) היישעריק (hiiszerik) m
- kataloński: (1.1) llagosta ż
- litewski: (1.1) skėrys m
- łaciński: (1.1) locusta ż
- macedoński: (1.1) скакулец (skakulec) m
- niemiecki: (1.1) Heuschrecke ż
- portugalski: (1.1) gafanhoto m
- rosyjski: (1.1) саранча́ ż
- sanskryt: (1.1) शलभ
- słowacki: (1.1) saranča ż
- starogrecki: (1.1) ἀκρίς (akrís) ż, ἀττέλαβος (attélabos) m
- szwedzki: (1.1) gräshoppa w
- ukraiński: (1.1) сарана (sarana) ż; (1.2) сарана ż; (1.3) сарана ż
- węgierski: (1.1) sáska
- włoski: (1.1) locusta ż
- źródła:
- ↑ Księga Joela 2,25, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Ludwik Stefaniak).
- ↑ Bolesław Prus: Faraon II/19.
- ↑ Tadeusz Kowalski, Szarańcza, „Język Polski” nr 2/1947, s. 53.