błüta
Wygląd
błüta (język wilamowski)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- wilam. błüt + -a < śwn. bluoten < swn. bluoten, bluotēn < prazachgerm. *blōdijan. por. ang. bleed, niderl. bloeden, duń. bløde, szw. blöda, niem. bluten
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 43.