ujście

ujście (język polski)

ujście (1.1) Tybru

ujście (1.1) strumyka

ujście (1.1) ścieku

wymowa:

IPA: [ˈujɕt͡ɕɛ], AS: [ui ̯śće], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) hydrol. miejsce, w którym ciek wodny wpada do większego cieku lub akwenu

(1.2) rzecz. odczas. od ujść

(1.3) st.pol. usta

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ujście	ujścia
dopełniacz	ujścia	ujść
celownik	ujściu	ujściom
biernik	ujście	ujścia
narzędnik	ujściem	ujściami
miejscownik	ujściu	ujściach
wołacz	ujście	ujścia

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ujście
dopełniacz	ujścia
celownik	ujściu
biernik	ujście
narzędnik	ujściem
miejscownik	ujściu
wołacz	ujście

przykłady:

(1.1) Ujście Nilu ma formę największej na świecie delty.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ujście rzeki • ujście do morza

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. uchodzenie n

czas. uchodzić ndk., ujść dk.

przym. ujściowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *ustьje < prasł. *usta + *-ьje

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mouth
• baskijski: (1.1) aho, bokale
• czeski: (1.1) ústí n
• duński: (1.1) udmunding w
• hiszpański: (1.1) desembocadura ż, desagüe m
• rosyjski: (1.1) устье n
• ukraiński: (1.1) ги́рло n
• włoski: (1.1) foce ż

źródła: