uprawa

uprawa (język polski)

uprawa (1.3) zboża

wymowa:

IPA: [uˈprava], AS: [uprava]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zespół zabiegów potrzebnych do zasiewu lub sadzenia

(1.2) cykl zabiegów od zasiewu do zbiorów

(1.3) rośliny hodowane na określonym terenie w danym czasie

(1.4) obszar hodowli określonych roślin

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	uprawa
dopełniacz	uprawy
celownik	uprawie
biernik	uprawę
narzędnik	uprawą
miejscownik	uprawie
wołacz	uprawo

(1.3-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	uprawa	uprawy
dopełniacz	uprawy	upraw
celownik	uprawie	uprawom
biernik	uprawę	uprawy
narzędnik	uprawą	uprawami
miejscownik	uprawie	uprawach
wołacz	uprawo	uprawy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) uprawa energetyczna • uprawa hydroponiczna • uprawa konserwująca • uprawa kopieniacza • uprawa leśna • uprawa roli • uprawa roślin • uprawa współrzędna • uprawa zachowawcza • uprawa zerowa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. uprawowy, uprawny

czas. uprawiać

rzecz. uprawianie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cultivation, tillage, cropping
• arabski: (1.1) حرث
• esperanto: (1.1) kultivo
• kaszubski: (1.1) ùprawa ż; (1.2) ùprawa ż
• litewski: (1.1) auginimas m, kultūra ż
• łaciński: (1.1) cultivatio ż
• rosyjski: (1.1) возделывание n; (1.2) выращивание n

źródła: