mir

mir (język chorwacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) polit. pokój

odmiana:

(1.1) lp mir, mira, miru, mir, mirom, miru, mire lm mirovi, mirova, mirovima, mirove, mirovima, mirovima, mirovi

przykłady:

(1.1) Hrvati su nakon pet godina rata napokon dočekali mir. → W końcu, po pięciu latach wojny, Chorwaci doczekali się pokoju.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) rat, nemir

wyrazy pokrewne:

przym. miran

przysł. mirno

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

mir (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) dziwić się

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pochodne:

czas. miri, miregi, mirigi

rzecz. miro, mirego, mirindaĵo, mirinfano

przym. mirinda, miriga, mirigita

przysł. mire, mirinde

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

mir (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [mir]

znaczenia:

skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju żeńskiego lub męskiego

(1.1) lekarz stażysta

skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskiego

(2.1) egzamin na stanowisko lekarza stażysty

(2.2) system specjalizacji lekarskiej

odmiana:

(1) lp mir m/ż; lm mir m/ż

(2) lp mir; lm mir

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

skr. od Médico Interno Residente

uwagi:

źródła:

mir (język niemiecki)

wymowa:

IPA: ['mɪr] ​

znaczenia:

zaimek

(1.1) mnie, celownik od ich

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

mir (język wepski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) świat

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: