ordoni

ordoni (esperanto)

morfologia:

ordon•i

wymowa:

​ ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) rozkazywać, kazać

odmiana:

(1.1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	ordonas	ordonanta	ordonata
pasinta	ordonis	ordoninta	ordonita
venonta	ordonos	ordononta	ordonota
kondicionalo	ordonus
imperativo	ordonu

przykłady:

(1.1) Ordonu al li, ke li ne babilu. → Rozkaż mu, żeby nie paplał.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) obeigi

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ordono

przym. ordona, ordonema

związki frazeologiczne:

al la buŝo de "oni" neniu povas ordoni • ekzemplo proponas, sed ne ordonas • kiam forto ordonas, leĝo pardonas • kie mi disponas, tie mi ordonas • kiu manĝon al mi donas, tiu al mi ordonas • ordonita kiso havas guston maldolĉan • se Dio ordonos, eĉ ŝton' lakton donos • se edzino ordonas, domo ordon ne konas • sendito nur portas; kion oni ordonis, li raportas

etymologia:

uwagi:

źródła: