faza

faza (język polski)

fazy (1.1) Księżyca

sześć faz (1.1) kwitnienia

wymowa:

IPA: [ˈfaza], AS: [faza] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) miejsce, etap

(1.2) techn. skośne ścięcie krawędzi

(1.3) przesunięcie fazowe

(1.4) pot. jedno z kilku źródeł zasilania przy zasilaniu wielofazowym

(1.5) pot. środ. stan dobrego humoru z napadami śmiechu

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	faza	fazy
dopełniacz	fazy	faz
celownik	fazie	fazom
biernik	fazę	fazy
narzędnik	fazą	fazami
miejscownik	fazie	fazach
wołacz	fazo	fazy

przykłady:

(1.1) Obserwujemy kolejną fazę wzrostu.

(1.1) W fazie B przygotowywanej akcji obowiązuje zachowanie wszelkich ostrożności.

(1.2) Faza w tym miejscu nie jest potrzebna.

(1.3) Ten sygnał ma fazę 90 stopni.

(1.4) Wczoraj nie było u nas jednej fazy.

(1.5) Po trawce zawsze mam niezłą fazę.

składnia:

(1.1) faza + D.

kolokacje:

(1.5) mieć fazę • być na fazie • złapać fazę

synonimy:

(1.1) etap, stadium

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stage, phase
• arabski: (1.1) مرحلة, طور
• bułgarski: (1.1) фаза ż
• duński: (1.1) fase w; (1.4) fase w
• esperanto: (1.1) fazo, stadio
• jidysz: (1.1) שטאַפּל m/ż (sztapl)
• kataloński: (1.1) fase ż
• niemiecki: (1.1) Phase ż, Stufe ż, Abschnitt m
• norweski (bokmål): (1.1) fase m; (1.4) fase m
• norweski (nynorsk): (1.1) fase m; (1.4) fase m
• rosyjski: (1.1) фа́за ż; (1.4) фа́за ż; (1.5) прихо́д m
• szwedzki: (1.1) fas w

źródła: