galareta

galareta (język polski)

galareta (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌɡalaˈrɛta], AS: [galareta], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. potrawa w postaci stałej, półprzezroczystej masy, robiona z kości, ryb lub owoców, czasem z dodatkiem żelatyny

(1.2) pot. każda substancja w postaci podobnej do galarety (1.1)

(1.3) spoż. skrzepły roztwór żelatyny używany w gastronomii i cukiernictwie

(1.4) chem. elastyczna, półprzezroczysta masa w postaci żelu o dużej zawartości fazy ciekłej

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	galareta	galarety
dopełniacz	galarety	galaret
celownik	galarecie	galaretom
biernik	galaretę	galarety
narzędnik	galaretą	galaretami
miejscownik	galarecie	galaretach
wołacz	galareto	galarety

przykłady:

(1.1) Babcia robi bardzo smaczną rybę w galarecie.

(1.2) W morzu złapałem jakąś galaretę, ale tata powiedział, że to meduza.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ryba / nóżki / kurczak / … w galarecie • galareta truskawkowa / wiśniowa / …

synonimy:

(1.1) galat, galart, zimne nóżki

(1.4) liożel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. galaretek mzw, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretówka

przym. galaretowy, galaretkowy, galaretowaty

czas. galaretowacieć, galaretować

związki frazeologiczne:

trząść się jak galareta

etymologia:

łac. gelare, niem. Gallerte

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) jelly
• duński: (1.1) gele w, gelé w, aspic w
• esperanto: (1.1) ĝelo
• jidysz: (1.1) גליווער m (gliwer), גאַלאַרעט m (galaret)
• niemiecki: (1.1) Gallerte ż, Gallert n
• rosyjski: (1.1) желе n; (1.2) желе n
• włoski: (1.1) gelatina ż

źródła: