Cóż w[1][2] pogodney Iutrzenki wonny wiew [?] się miesza? —
Ciszéy! — Głos dzwonów Echo po skałach rozwiesza. —
Już słychać, coraz bliżéy... płacz... żałobne pienie... Waltorni ięczenie!...
Łzy, na czyież to zwłoki toczą się z zrzenicy? — 5
Czy starca, czy młodzieńca, czy pięknéy dziewicy? —
Mniéy iednego z ciérpiących na ciernistym swiecie, Mniéy! — I wy płaczecie? —
— Oyca niesczęsnych dzieci, iuż bez matki dzieci, —
Oycu smutną pochodnię syn nad trumną swieci —[3][2] 10
Wczoray iasniał,[4][2] wesołe spędzał z nami chwile, Dziś[5][2] lega w mogile,
Siebie płaczcie sieroty! — Spoczęli[6][2] Rodzice,
Lecz wy, kiedyż utrapień przeydziecie granicę!?
Ileż to trosek, cierpień, żalów i boleści, 15 Swiat dla was niemiesci! —
Ach siebie gorszko[!] płaczcie niesczęsne sieroty!
Szerokie pole zbrodni, wąska ściészka[!] cnoty,
Idźcie nią — lecz niestety! zasnutą cierniami[7][2] Przemoczycie[8][2] łzami. — 20
Wszystkie czucia co teraz tlą się ieszcze skrycie,
Fałszem krwawo zgniecione, zatruią wam życie,
A tok niezasłużoney klęski, hańby, kary,[3][2] Dopełni wam miary. —
Prożno luba Dziewico, skromna i trwożliwa, 25
Pytać się będziesz: sczęścia gdzie droga prawdziwa?
Piesczącem Cię marzeniem, co tylko czas zgoni, Nieprawość osłoni. —
Prożno zechcesz Młodzieńcze duszę pokryć głazem,
Wzruszy ią przeznaczenie nieodbitym[9][2] razem, 30
Umysł twóy będzie walczył, wkrótce nim niewładniesz... I iak człowiek padniesz. —
Ach płaczcie lecz dzwigaycie, dzwigaycie to brzemie,
Które niesczęsne dźwiga całe ludzkie plemie!
Biada wam piękne dzieci! — życie krwawym znoiem, 35 Jedna śmierć[10][2] pokoiem. —
↑ 2,002,012,022,032,042,052,062,072,082,09Wszystkie poprawki nadpisane nad tekstem pierwotnym, nieprzekreślonym (z wyjątkiem słów iuż lega w w. 12 i części w. 1). Spoczęli w w. 13 napisane początkowo ołówkiem, następnie atramentem. Przemoczycie w w. 20 dopisane po raz drugi z boku ołówkiem.
↑ 3,03,1Ww. 5 — 10 i 18 — 23 przekreślone ołówkiem w rkp.
↑Wczoray iasniał, [w lat długich i zdrowia ozdobie].