Przejdź do zawartości

Zdzisław Durczewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zdzisław Durczewski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1908
Dłoń

Data i miejsce śmierci

5 sierpnia 1944
Warszawa

Zawód, zajęcie

archeolog

Alma Mater

Uniwersytet Poznański

Zdzisław Durczewski (ur. 3 lipca 1908 w miejscowości Dłoń koło Rawicza, zm. 5 sierpnia 1944 w Warszawie) – polski archeolog, doktor historii Uniwersytetu Poznańskiego (1936).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od 1918 roku uczęszczał do gimnazjum klasycznego w Rawiczu. Od 1926 roku studiował historię, muzykologię, prehistorię i język niemiecki na Uniwersytecie Poznańskim. W latach 1930–1932 był nauczycielem Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Słupcy. W grudniu 1932 roku uzyskał magisterium z historii. W latach 1934–1935 był nauczycielem historii w Koninie. W dniu 13 maja 1936 roku obronił w Poznaniu doktorat na temat kultury łużyckiej. Od 1936 roku pracował w Muzeum Archeologicznym w Warszawie. Prowadził wykopaliska archeologiczne w Spicymierzu. W 1937 prowadził wykopaliska archeologiczne na terenie Starego Zamku w Grodnie nad Niemnem, kontynuując prace rozpoczęte przez Józefa Jodkowskiego. Od października 1939 pracował w Wilnie, a od grudnia 1940 roku do 1941 roku w Chyrzowie pod Warszawą jako sekretarz nadleśnictwa, a następnie w prywatnej firmie w Warszawie[1].

W czasie Powstania warszawskiego został w dniu 5 sierpnia 1944 roku zabrany z mieszkania i rozstrzelany przez Niemców[1].

W czasie II wojny światowej, kolekcja zbiorów i dokumentów Zdzisława Durczewskiego została w większości zniszczona. Część zachowanej dokumentacji z wynikami wykopalisk z Grodna została opublikowana przez M. Woronina w jego monografii „Starożytna Grodno” (1954).

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

W 1932 roku poślubił Zofię Heppner. Miał syna Dobromira[1].

Niektóre publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Stary Zamek w Grodnie w świetle wykopalisk dokonanych w latach 1937-1938, Wojewódzki Komitet Uczczenia Króla Stefana Batorego w Grodnie, Grodno, 1939
  • Grupa górnośląsko-małopolska kultury łużyckiej w Polsce, Sprawozdania Polskiej Akademii Umiejętności, tom XLI

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Józef Kostrzewski, Ś. p Zdzislaw Duraczewski, „Przegląd Archeologiczny” (7), 1946, s. 127-128.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Археалогія Беларусі: энцыклапедыя. У 2 т. Т.У. Бялова (гал. рэд.) і інш — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя імя П. Броўкі, 2009. — Т. Т. 1. А-К. — 496 с. — ISBN 978-985-11-0354-2.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]