Przejdź do zawartości

Wniebowstąpienie Izajasza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fragmenty księgi datowane na między 70 n.e. a 175 n.e.

Wniebowstąpienie Izajaszaapokryficzna księga datowana na II wiek n.e. skompilowana przez chrześcijańskiego (lub judeochrześcijańskiego) autora. Składa się z trzech części, które funkcjonowały zapewne jako osobne dzieła:

  • Męczeństwo Izajasza (rozdziały od 1 do 5) rozwija wątek z 2 Krl 21, 6. Opowiada o prześladowaniach, jakich doznał Izajasz od króla Manassesa, który zaniechał kultu Boga i wprowadził kulty pogańskie. Ta część dzieła jest stricte żydowska i zawiera tylko jedną interpolację chrześcijańską.
  • Testament Ezechiasza (tekst 3,13 do 4,18) zawiera wizję prześladowań Kościoła w czasach ostatecznych, zakończonych przyjściem Chrystusa i spaleniem grzeszników.
  • Wizje Izajasza (rozdziały od 6 do 11) opisuje podróż proroka w towarzystwie anioła przez siedem kręgów Nieba.

Apokryf ten zachował się w całości jedynie w wersji etiopskiej, znane są ponadto fragmenty w językach: greckim, koptyjskim, łacińskim i starosłowiańskim. Jako Vorlage wersji etiopskiej większość badaczy wskazuje tekst grecki, nieliczni tylko optują za (nieznanym) tekstem aramejskim.

Niektóre wątki w tekście (ucieczka na pustynię, krytyka Jerozolimy) wykazują pokrewieństwo z tekstami esseńczyków z Kumran.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Hugolin Langkammer. Apokryfy Nowego Testamentu. Księgarnia św. Jacka: Katowice 1989.ISBN 83-7030-026-X
  • Ryszard Rubinkiewicz. Wprowadzenie do apokryfów Starego Testamentu. Redakcja Wydawnictw KUL: Lublin 1987. ISBN 83-00-00675-3

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]