Przejdź do zawartości

Ulica Mysłowicka w Katowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Mysłowicka
Giszowiec
Ilustracja
Budynki przy ulicy Mysłowickiej 3, 5 i 9
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Katowice

Długość

2 924 m[1]

Przebieg
0m ul. Wojciecha
220m ↗ ul. Kolista
305m ul. Batalionów Chłopskich
320m ul. Karliczka
560m ul. Karliczka
światła 705m ul. Przyjazna / ul. Szopienicka
825m ul. Miła
965m ul. Miła
1090m ul. Kosmiczna
1280m droga do KWK Wieczorek
1415m autostrada A4
1840m ← ul. Ceramiczna
1920m Bolina Południowa I
2924m granica miasta (Mysłowice)
ul. Mikołowska
Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, po prawej znajduje się punkt z opisem „ulica Mysłowicka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Mysłowicka”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Mysłowicka”
Ziemia50°13′39,5″N 19°04′50,4″E/50,227650 19,080679

Ulica Mysłowicka w Katowicachulica w Katowicach, ciągnąca się na całej długości na obszarze dzielnicy Giszowiec. Swą nazwę wzięła od miasta Mysłowice, do którego prowadzi w kierunki wschodnim. Przedłużeniem drogi w Mysłowicach jest ul. Mikołowska[2]. Jest to droga powiatowa o klasie drogi zbiorczej[3]. Ulica Mysłowicka ma długość 2 924 m i powierzchnię 24 080 m²[1].

Historia i opis

[edytuj | edytuj kod]
Wiadukt nad autostradą A4 (widok w kierunku Mysłowic)

Ulica powstała pomiędzy 1907 a 1910 rokiem wraz z powstaniem Giszowca – kolonii robotniczej dla pracujących w kopalni „Giesche” (późniejszy „Wieczorek”). Droga jest północną granicą tego kompleksu osiedla-ogrodu[4]. W okresie Rzeszy Niemieckiej (do 1922 roku) ulica nosiła nazwę Chaussée nach Myslowitz, a w latach niemieckiej okupacji Polski (1939–1945) ulica nosiła nazwę Myslowitzerstraße. W latach międzywojennych oraz pod II wojnie światowej do 25 września 1947 roku była to ulica Modrzejowska[5].

W latach siedemdziesiątych XX wieku część zabytkowych domów wyburzono. Na ich miejscu w rejonie początkowym ulicy Mysłowickiej wzniesiono osiedle domów wielorodzinnych. Osiedle od 15 sierpnia 1979 do 1990 roku nosiło imię Stanisława Staszica. Zaprojektowała je inż. Olga Ziętkiewicz[6].

Ciąg ulic: Mysłowicka – Kolista – 73 Pułku Piechoty – Kolejowa posiada funkcję ulicy głównej. Z przekrojowych badań pomiarowych, przeprowadzonych w 2007 roku na zlecenie Urzędu Miasta Katowice wynika, że natężenie ruchu na ulicy Mysłowickiej w godzinie popołudniowego szczytu wynosi 613 samochodów (89,7% to samochody osobowe, 7,8% to samochody dostawcze, 1,3% – samochody ciężarowe, 0,4% – autobusy)[7]. Ulicą kursują autobusy Zarządu Transportu Metropolitalnego[8].

Przy ulicy Mysłowickiej swoją siedzibę mają (stan na listopad 2020 roku): firmy i przedsiębiorstwa handlowo-usługowe[2], Administracja Staszic Śląsko-Dąbrowskiej Spółki Mieszkaniowej[9], Giszowiecka Spółdzielnia Mieszkaniowa[10], Przychodnia Bracka Staszic Fundacji Unia Bracka[11] i Giszowieckie Centrum Kultury[12].

Obiekty zabytkowe

[edytuj | edytuj kod]

Ulica Mysłowicka jest jedną z ulic, przy których znajduje się fragment zabytkowego osiedla Giszowiec. Osiedle zostało wpisane do rejestru zabytków dnia 18 sierpnia 1978 roku (nr rej.: 1229/78); granice ochrony obejmują układ urbanistyczny wraz z istniejącą zabudową i zielenią zorganizowaną, zawarty między ulicami: Mysłowicką, Górniczego Stanu, autostradą A4, przebiegającą zachodnią pierzeją rynku (plac Pod Lipami)[4]. Osiedle wybudowano w latach 1907–1910 według projektu architektów Georga i Emila Zillmannów, rozbudowane w latach 1920–1924. Jest to jednolity stylowo zespół (modernizm), będący przykładem realizacji na Górnym Śląsku idei osiedli–ogrodów[13].

Przy ul. Mysłowickiej 70/72 znajduje się dom z budynkiem gospodarczym z lat 1907–12; wpisany do rejestru zabytków dnia 16 lutego 2004 roku (nr rej.: A/112/04)[14].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Urząd Miasta Katowice: Plan zimowego utrzymania dróg na sezon 2009/2010. bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-07-10]. (pol.).
  2. a b OpenStreetMap: Mapa Podstawowa. openstreetmap.org. [dostęp 2020-11-29]. (pol.).
  3. Rada Miasta Katowice, UCHWAŁA NR XL/925/13 RADY MIASTA KATOWICE z dnia 11 września 2013 r. w sprawie zaliczenia dróg na terenie miasta Katowice do kategorii dróg powiatowych oraz gminnych [online] [dostęp 2020-11-29] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-22] (pol.).
  4. a b Urząd Miasta Katowice: Lokalny Program rewitalizacji miasta Katowice na lata 2007–2013. www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-07-10]. (pol.).
  5. Joanna Tofilska, Giszowiec. Monografia historyczna, Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2016, s. 209, ISBN 978-83-64356-19-3 (pol.).
  6. Lech Szaraniec: Osady i osiedla Katowic. Katowice: Oficyna „Artur”, 1996, s. 185. ISBN 83-905115-0-9.
  7. Urząd Miasta Katowice: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, Cz. 1, Uwarunkowania zagospodarowania przestrzennego. www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-07-10]. (pol.).
  8. Zarząd Transportu Metropolitalnego: Rozkład jazdy ZTM. rj.metropoliaztm.pl. [dostęp 2020-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-29)]. (pol.).
  9. Śląsko-Dąbrowska Spółka Mieszkaniowa: Administracja Staszic. sdsm.pl. [dostęp 2020-11-29]. (pol.).
  10. Giszowiecka Spółdzielnia Mieszkaniowa. mojekatowice.pl. [dostęp 2020-11-29]. (pol.).
  11. Przychodnia Bracka Staszic. uniabracka.pl. [dostęp 2020-11-29]. (pol.).
  12. Katowicka Spółdzielnia Mieszkaniowa: GISZOWIECKIE CENTRUM KULTURY. ksm.katowice.pl. [dostęp 2020-11-29]. (pol.).
  13. Śląski Wojewódzki Konserwator Zabytków w Katowicach: Rejestr zabytków w Katowicach. wkz.katowice.pl. [dostęp 2011-07-10]. (pol.).
  14. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2011-07-10].