Przejdź do zawartości

Taigen Sōshin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Taigen Sōshin
太源宗真
Data śmierci

1371

Szkoła

sōtō

Nauczyciel

Gasan Jōseki

Następca

Baisan Monpon

Zakon

zen

Taigen Sōshin (zm. 1371; jap. 太源宗真) – japoński mistrz zen szkoły sōtō.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z prowincji Kaga (obecnie w prefekturze Ishikawa). Przyjął mnisią ordynację w nieustalonym klasztorze, a następnie rozpoczął praktykę w klasztorze Sōji, w którym został uczniem mistrza zen Gasana Jōsekiego (1275-1365).

W 1349 roku został przez mistrza wyznaczony spadkobiercą jego linii przekazu.

Tuż przed zrezygnowaniem ze stanowiska opata Sōji-ji Gasan wyznaczył go w 1324 roku pierwszym administratorem tego kompleksu klasztornego. Następnie Taigen został w 1366 roku trzecim opatem tego klasztoru. W prowadzeniu tego klasztoru stosował nauki i reguły mistrza Gasana, a więc utrzymał unikalny wówczas system rotacji opatów, a swoje nauczanie oparł na systemie "Pięciu rang" chińskiego mistrza chan Dongshana Liangjie (807-869), twórcy szkoły caodong (jap. sōtō)[1].

Był głęboko związany z typem duchowości okresu Song. Stosował więc metafory "pana" i "wasala" oraz wprowadził system poziomów zasług zarówno dla swoich uczniów jak i dla świeckich wyznawców.

W klasztorze Sōji powstało pięć linii przekazu i linia mistrza Taigena była pierwszą z nich. Okazała się także i największą linią (a w całej szkole sōtō drugą[2]), członkowie której ustanowili ponad sto świątyń i klasztorów w środkowej i wschodniej Japonii[1].

W 1371 roku mistrz Taigen został trzynastym opatem klasztoru Yōkō. Wtedy też rozpoczął się rozdźwięk pomiędzy klasztorami Sōji a Yōkō. Taigen zaczął się domagać, aby byli opaci klasztoru Sōji otrzymali taką samą rangę starszeństwa jak byli opaci klasztoru Daijō. Wkrótce dołączyła także frakcja mistrza Mugaia Chikō z klasztoru Jōjū, która zaczęła się domagać tego samego dla opatów swojego klasztoru[3].

Pod koniec swojego życia założył klasztor Butsu w Kadze.

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.

  • 54/27/3. Gien (zm. 1314) (Eihei-ji)
  • 54/27/3. Jakuen (chin. Jiyuan) (1207–8.10.1299) (Hōkyō-ji)
  • 55/28/4. Giun (Hōkyō-ji)
  • 56/29/5. Donki (Hōkyō-ji)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Heinrich Dumoulin. Zen Buddhism: a History. Japan. Str. 210
  2. William M. Bodiford. Sōtō Zen in Medieval Japan. Str. 12830
  3. William M. Bodiford. Sōtō Zen in Medieval Japan. Str. 106

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • William M. Bodiford: Sōtō Zen in Medieval Japan. Honolulu: University of Hawaii Press, 1993, s. 343. ISBN 978-0-8248-3303-9.
  • Heinrich Dumoulin: Zen Buddhism: A History. Japan''. Nowy Jork: Macmillan Publishing Company, 1988, s. 509. ISBN 0-02-908250-1.