Strażnica WOP Rudziszki
 Miejsce stacjonowania strażnicy | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
Strażnica WOP Rudziszki – podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 24 komendy odcinka Bartoszyce jako 115 strażnica WOP[1] (Raudiszken)[2] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[3].
Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[a]. Strażnica IV kategorii otrzymała numer 109[5][6].
Jesienią 1955 zlikwidowano sztab batalionu. Strażnica podporządkowana została bezpośrednio pod sztab brygady. W sztabie brygady wprowadzono stanowiska nieetatowych oficerów kierunkowych odpowiedzialnych za służbę graniczną strażnic[7].
W czerwcu 1956 rozwiązano strażnicę[7].
Ochrona granicy
[edytuj | edytuj kod]W 1960 3 placówka WOP Rudziszki(Węgorzewo) ochraniała odcinek 37000 m granicy państwowej od znaku granicznego 2125 do zn. gr. 2214.
28 grudnia 1945 patrol strażnicy znalazł w mieszkaniu rządcy majątku jeden włoski karabin i 22 sztuki amunicji[8].
Sąsiednie strażnice:
Dowódcy strażnicy
[edytuj | edytuj kod]- por. Ryszard Hryszan (był 10.1946)[b].
- sierż. Franciszek Wierzyk (był w 1951)
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[4].
- ↑ Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 053 z 19.10.1946. → Rozkazy personalne D WOP ↓
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Rabij 2000 ↓, s. 28.
- ↑ Wykazy dyslokacyjne 1946 ↓, k. 119–123.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
- ↑ Historia KOWOP ↓, s. 30.
- ↑ Dyslokacja jednostek WOP 1954 ↓, k.13.
- ↑ a b Historia KOWOP ↓, s. 102.
- ↑ Rabij 2000 ↓, s. 33.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Bogdan Rabij. V Mazurski Oddział WOP i jego osiągnięcia w zakresie zwalczania przestępczości granicznej. „Problemy ochrony granic”. 14/2000, 2000. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757.
- Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
- ASGr. Historia Kętrzyńskiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza. Kętrzyn 1961
- Archiwum SGr., DWOP, sygn. 217/143, Wykazy dyslokacyjne Wojsk Ochrony Pogranicza 1946. Wykaz strażnic i miejsc ich rozlokowania adresowany do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Ministerstwa Spraw Zagranicznych z 4 maja 1946.
- Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.