Sosna czerwona
Systematyka[1][2][3] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
sosna czerwona |
Nazwa systematyczna | |
Pinus resinosa Ait. Hortus Kew. (W. Aiton) 3: 367. 1789 | |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |
Zasięg | |
Sosna czerwona (Pinus resinosa Ait.) – gatunek drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Sosna czerwona występuje w stanie dzikim w Ameryce Północnej, od kanadyjskiej Nowej Fundlandii na zachód, aż do Manitoby oraz na południe do stanów USA - Illinois i Pensylwanii. Niewielka populacja drzew rośnie także w Appalachach w stanie Wirginia. Nazwa gatunku wywodzi się od koloru kory.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- U młodych drzew korona stożkowata, z czasem staje się wąska i zaokrąglona. Rosnąc w zagęszczeniu wykształca niewielką owalną koronę na wysokości trzech czwartych pnia.
- Pień
- Drzewo wysokie o prostym pniu. Dorasta średnio do wysokości 25–30 m, chociaż w warunkach optymalnych osiąga nawet 43 m[5]. Średnica pnia do 1–1,5 m. Kora w górnych partiach, a także u młodych drzew, pomarańczowoczerwona do czerwonobrązowej, cienka i łuskowata, z czasem staje się spękana i gruba, u dołu szarobrązowa.
- Liście
- Ciemnozielone igły zebrane po 2 na krótkopędzie, długości 12–18 cm, łamliwe, proste lub delikatnie skręcone.
- Szyszki
- Szyszki męskie okrągławe, jasnoczerwone, w dużych skupiskach na końcu gałązki. Początkowo szyszki żeńskie są rudo-brązowe, okrągłe. Młode zielone o 2,5 cm średnicy, dojrzałe symetrycznie jajowate, długości 4–6 cm., z czasem brązowieją, po 2 latach otwierają się i ich średnica dochodzi do 3,5–6 cm. Łuski bez kolców. Nasiona jajowate, brązowe, długości 3–5 mm, opatrzone 20 mm skrzydełkiem.
- Korzenie
- Dorosłe drzewa wykształcają szerokie i średnio głębokie korzenie (1,5–4,6 m). W dogodnym podłożu korzenie boczne mogą osiągnąć 12 m.
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Drzewo jednopienne, wiecznie zielone. Osiąga wiek ok. 400 lat. Najstarszy okaz ścięto w 1992 r. - miał 500 lat[5]. Drewno średniej twardości, o prostych słojach. Szyszki nasienne dojrzewają od sierpnia do września, w ciągu 2 lat od zapylenia.
Nie toleruje zacienienia. Dobrze znosi ubogie, piaszczyste podłoże i silne wiatry. Występuje na wysokości 200–800 (1300) m n.p.m. Tworzy lasy razem z sosną wejmutką lub sosną Banksa.
Liczba chromosomów: 2n=24.
Systematyka i zmienność
[edytuj | edytuj kod]Nie zidentyfikowano żadnych podgatunków ani odmian tej sosny. Gatunek wykazuje bardzo niewielką zmienność genetyczną i morfologiczną w obrębie obszaru występowania.
Pozycja gatunku w obrębie rodzaju Pinus[6]:
- podrodzaj Pinus
- sekcja Pinus
- podsekcja Pinus
- gatunek P. resinosa
- podsekcja Pinus
- sekcja Pinus
Zagrożenia
[edytuj | edytuj kod]Roślina umieszczona w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych w grupie gatunków niższego ryzyka (kategoria zagrożenia; LC)[4].
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]Sosna czerwona była niegdyś najważniejszym źródłem drewna w rejonie Wielkich Jezior. Jej drewno wykorzystywane jest na masę papierową i jako budulec. Sosna ta sadzona jest także jako drzewo ozdobne.
Znajduje zastosowanie przy rekultywacji terenów pokopalnianych, szczególnie w północnym regionie Appalachów w Stanach Zjednoczonych. Rekomendowana jest także do obsadzania terenów pokopalnianych w Ohio o podłożu iłowym, gliniastym lub piaszczystym, ze znacznym udziałem kamienia.
Sadzona w wąskich pasach na piaszczystych ziemiach uprawnych USA dla ochrony przed erozją.
Szkodniki i choroby
[edytuj | edytuj kod]Usychanie młodych pędów – powodowane przez grzyb Sphaeropsis sapinea, który atakuje osłabione dorosłe drzewa i opanowuje młode pędy. Zaatakowane pędy zmieniają barwę najpierw na zielonożółtą, potem słomkową i obumierają. Uschnięte igły nie opadają, pozostają przyklejone żywicą do pędu. Choroba atakuje przeważnie sosnę czarną, a także górską czy zwyczajną.
Obecność w kulturze i symbolice
[edytuj | edytuj kod]Sosna czerwona jest drzewem-symbolem amerykańskiego stanu Minnesota oraz japońskiej prefektury Yamaguchi.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Pinales : Pinaceae, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-28] (ang.).
- ↑ M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
- ↑ a b A. Farjon , Pinus resinosa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2010-02-10] (ang.).
- ↑ a b Pinus resinosa, [w:] Gymnosperm Database [online] [dostęp 2008-06-15] (ang.).
- ↑ Christopher J. Earle , Pinus, [w:] Gymnosperm Database [online] [dostęp 2010-02-10] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Pinus resinosa, [w:] Germplasm Resources Information Network - (GRIN) [online], USDA, ARS, National Genetic Resources Program. National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland [dostęp 2008-06-15] (ang.).
- R. Kral. Pinus resinosa. „Flora of North America North of Mexico”. Vol. 2, 1993. Flora of North America Editorial Committee (red.). Oxford University Press. [dostęp 2008-06-15]. (ang.).
- EoL: 999711
- EUNIS: 150618
- Flora of North America: 233500952
- GBIF: 5285067
- identyfikator iNaturalist: 52383
- IPNI: 263261-1
- ITIS: 183375
- NCBI: 54921
- Plant Finder: 285002
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2562500
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:263261-1
- Tela Botanica: 119780
- identyfikator Tropicos: 24900212
- USDA PLANTS: PIRE
- CoL: 4J2G5