Skunksowiec patagoński
| Conepatus humboldtii[1] | |||
| J.E. Gray, 1837[2] | |||
.jpg)
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
skunksowiec patagoński | ||
| Podgatunki | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Skunksowiec patagoński[4], surillo patagoński, skunks patagoński[5] (Conepatus humboldtii) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny skunksowatych.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rewizja taksonomiczna w oparciu o analizy morfologiczne, molekularne i kolor sierści przeprowadzona w 2013 roku, wykazała, że Conepatus chinga i C. humboldtii są konspecyficzne, a ponieważ C. chinga został opisany jako pierwszy, to ta nazwa powinna być ważną nazwą tego gatunku[6].
Występowanie i biotop
[edytuj | edytuj kod]Skunksowiec patagoński występuje w południowej Argentynie i przyległej do niej części Chile[3][7]. Zamieszkują trawiaste i zakrzewione tereny skalistych wychodni do wysokości 200–700 m n.p.m. Spotykane również w pobliżu siedlisk ludzkich (domy, budynki)[8].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]| Podstawowe dane (samce większe od samic) | |
|---|---|
| Długość ciała | 50–60 cm |
| Długość ogona | 15–18 cm |
| Masa ciała | 1,1–4,5 kg |
| Dojrzałość płciowa | 10–11 miesięcy |
| Ciąża | 9 tygodni |
| Liczba młodych w miocie |
3–7 |
Wygląd
[edytuj | edytuj kod]Średniej wielkości ssak. Nogi są stosunkowo krótkie i grube. Łapy uzbrojone w długie pazury, służące do kopania w ziemi. Długi pysk o krótkich, zaokrąglonych uszach i nagim nosie. Sierść koloru czarnego. Po bokach ciała biegną białe paski, które łączą się ze sobą na czole. Gruby, puszysty ogon[9][8]. Posiada gruczoł zapachowy, wydzielający cuchnącą ciecz. Samica posiada 3 pary sutek.
Tryb życia
[edytuj | edytuj kod]Prowadzi samotniczy i głównie nocny tryb życia. Poszczególne areały osobnicze nakładają się na siebie i wynoszą 9,7-16,4 ha[8][3]. W dzień odpoczywają w skalistych jamach, do których nie powracają w ciągu dnia. Porozumiewają się głównie poprzez gesty ciała[8].
Okres godowy i rozrodczy trwa prawdopodobnie w lutym i marcu. Po ciąży trwającej 9 tygodni samica rodzi 3-7 młodych (najczęściej 5). Młode odstawiane są od mleka, kiedy zaczną przyjmować regularny pokarm. Dojrzałość płciową uzyskują prawdopodobnie między 10 a 11 miesiącem życia[8].
Skunksowiec patagoński odżywia się głównie owadami, które latem mogą stanowić 81,6% jego diety[10]. W okresie jesienno-zimowym pokarm uzupełnia małymi ssakami, padliną i owocami[8].
Podgatunki
[edytuj | edytuj kod]Wyróżnia się 3 podgatunki[7][1]:
- C. humboldtii castaneus
- C. humboldtii humboldtii
- C. humboldtii proteus
Znaczenie
[edytuj | edytuj kod]Skunksowiec patagoński ma niewielu wrogów. Polują na niego najprawdopodobniej niektóre patki drapieżne lub sowy[8].
Zagrożenie i ochrona
[edytuj | edytuj kod]W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (niższego ryzyka)[3]. Gatunek ten jest objęty konwencją waszyngtońską CITES (załącznik II)[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Conepatus humboldtii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ J.E. Gray. Description of some new or little known Mammalia, principally in the British Museum Collection. „Magazine of Natural History”. New Series. 1, s. 581, 1837. (ang.).
- ↑ a b c d L. Emmons, M. Schiaffini, J. Schipper, Conepatus chinga, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2019-06-26] (ang.).
- ↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 162. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14344-4.
- ↑ M.I. Schiaffini, M. Gabrielli, F.J. Prevosti, Y.P. Cardoso, D. Castillo, R. Bo, E. Casanave & M. Lizarralde. Taxonomic status of southern South American Conepatus (Carnivora: Mephitidae). „Zoological Journal of the Linnean Society”. 167 (2), s. 327–344, 2013. DOI: 10.1111/zoj.12006. (ang.).
- ↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Conepatus humboldtii. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 14 czerwca 2009]
- ↑ a b c d e f g Shaw Weylan: Conepatus humboldtii. Animal Diversity Web. [dostęp 2009-06-14]. (ang.).
- ↑ Humboldt's Hog-nosed Skunk (Conepatus humboldtii). Lioncrusher's Domain. [dostęp 2009-06-14]. (ang.).
- ↑ Sonia C. Zapata, Alejandro Travaini, Rolando Martínez-Peck. Seasonal feeding habits of the Patagonian hog-nosed skunk Conepatus humboldtii in southern Patagonia. „Acta Theriologica”. 46 (1), s. 97-102, Marzec 2001.
- ↑ Appendices I, II and III of CITES. cites.org, 12 czerwca 2013. [dostęp 2013-07-03]. (ang.).