Przejdź do zawartości

Serhij Honczar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Serhij Honczar
Ilustracja
Honczar podczas prologu TdF 2006
Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1970
Równe

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Ukraina
Mistrzostwa świata
złoto Plouay 2000 Ind. na czas
srebro San Sebastián 1997 Ind. na czas
brąz Valkenburg 1998 Ind. na czas

Serhij Mykołajowycz Honczar (ukr. Сергій Миколайович Гончар, ur. 3 lipca 1970 w Równem) − ukraiński kolarz szosowy, trzykrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Honczar był wybitnym specjalistą od jazdy indywidualnej na czas, silnym także podczas etapów górskich. W 1996 roku rozpoczął swoją zawodową karierę w drużynie Team Ideal. Długo tam jednak nie pozostał i często zmieniał drużyny. Startował m.in. w barwach Cantina Tollo, Vini Caldirola i Fassa Bortolo. W 2005 roku jeździł w ramach UCI Pro Tour dla Domina Vacanze, dopóki w 2006 roku nie zmienił barw klubowych na Team T-Mobile.

Do jego największych sukcesów zaliczyć można złoty medal w jeździe indywidualnej na czas zdobyty podczas mistrzostw świata w Plouay w 2000 roku. W tym samym roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Sydney, gdzie był dziewiąty w indywidualnej jeździe na czas, a wyścigu ze startu wspólnego nie ukończył. Medale w jeździe na czas zdobył także na mistrzostwach świata w Valkenburgu w 1998 roku (srebro) oraz na rozgrywanych rok wcześniej mistrzostwach świata w San Sebastián (brąz). Zajął także drugie miejsce w klasyfikacji łącznej Giro d'Italia w 2004 roku. Na igrzyskach w Atenach zajął 20. miejsce ze startu wspólnego, a w jeździe na czas uplasował się dwie pozycje niżej.

W 2006 roku, pod nieobecność lidera zespołu, Jana Ullricha, odniósł swoje pierwsze znaczące sukcesy w Tour de France wygrywając dwa etapy (jazdy indywidualnej na czas) i zostając liderem klasyfikacji generalnej. Wcześniej dwukrotnie startował w tym wyścigu i nigdy nie dojeżdżał do mety w Paryżu.

W maju 2007 roku został zawieszony przez swoją grupę T-Mobile po testach antydopingowych, które wykazały obecność niedozwolonych środków w jego krwi. W czerwcu kierownictwo grupy ogłosiło jego zwolnienie "w trybie natychmiastowym" za "złamanie regulaminu ekipy".

Zawodową karierę zakończył w 2010 roku.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

2006 — T-Mobile

[edytuj | edytuj kod]
  • 1. miejsce na 7 i 19 etapie Tour de France (jazda indywidualna na czas)
  • Lider Tour de France (po 7 etapie)
  • Lider Giro d'Italia (po 5 etapie)

2005 — Domina Vacanze

[edytuj | edytuj kod]

2004 — De Nardi

[edytuj | edytuj kod]
  • 2. miejsce w klasyfikacji generalnej Giro d'Italia
  • 1. miejsce na 13 etapie Giro d'Italia

2003 — De Nardi

[edytuj | edytuj kod]
  • 1. miejsce w Circuit de la Sarthe

2002 — Fassa Bortolo

[edytuj | edytuj kod]

2001 — Liquigas

[edytuj | edytuj kod]
  • 3. miejsce w Chrono des Herbiers

2000 — Liquigas

[edytuj | edytuj kod]
  • Złoty medal mistrzostw świata (jazda indywidualna na czas)
  • 2. miejsce w Chrono des Herbiers

1999 — Vini Caldirola

[edytuj | edytuj kod]
  • Grand Prix des Nations
  • 1. miejsce w Tour of the Netherlands
  • 1. miejsce w Chrono des Herbiers

1998 — Cantina Tollo

[edytuj | edytuj kod]
  • 1. miejsce w Chrono des Herbiers
  • Brązowy medal mistrzostw świata (jazda indywidualna na czas)

1997 — AKI

[edytuj | edytuj kod]
  • 1. miejsce w Chrono des Herbiers
  • Srebrny medal mistrzostw świata (jazda indywidualna na czas)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]