Przejdź do zawartości

Sadi Carnot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sadi Carnot
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1837
Limoges

Data i miejsce śmierci

25 czerwca 1894
Lyon

5. Prezydent Republiki Francuskiej
Współksiążę Andory
Okres

od 3 grudnia 1887
do 25 czerwca 1894

Poprzednik

Jules Grévy

Następca

Jean Casimir-Perier

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Kalākauy (Hawaje)

Sadi Carnot, właśc. Marie-François Sadi Carnot (ur. 11 sierpnia 1837 w Limoges, zm. 25 czerwca 1894 w Lyonie) – francuski polityk, przywódca lewicy w Zgromadzeniu Narodowym i prezydent III Republiki.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził ze znanej francuskiej rodziny Carnot. Był synem Lazare’a Hippolyte’a i wnukiem Lazare’a Nicolasa. Studiował w École polytechnique. W 1863 ukończył też École nationale des ponts et chaussées. Karierę polityczną zaczął jako członek Zgromadzenia Narodowego w latach (1871–1875). W roku 1876 został deputowany do umiarkowanej lewicy i został jej przewodniczącym w 1881 roku.

Piastował urząd ministra robót publicznych (1880–1881) oraz finansów (1885–1886). Pełnił urząd prezydenta Francji w latach 1887–1894. Podczas jego prezydentury ujawniono w latach 1892–1893 wielki skandal korupcyjny związany z budową kanału panamskiego.

Zawarł sojusz francusko-rosyjski przeciwko Niemcom. Był przeciwnikiem generała Boulangera.

W czasie wizytacji Wystawy Światowej w Lyonie został zasztyletowany przez włoskiego anarchistę Santa Caseria. Był to ostatni wielki zamach w ówczesnej fali anarchistycznego terroru.