Przejdź do zawartości

Renaud

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Renaud Séchan)
Renaud
Ilustracja
Renaud (2017)
Imię i nazwisko

Renaud Séchan

Data i miejsce urodzenia

11 maja 1952
Paryż

Gatunki

piosenka autorska, pop, rock

Zawód

muzyk

Aktywność

od 1968

Odznaczenia
Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja) Oficer Orderu Korony (Belgia) Kawaler Orderu Plejady (Frankofonia)
podpis
Strona internetowa

Renaud, właśc. Renaud Séchan (ur. 11 maja 1952 w Paryżu[1]) – francuski artysta piosenki autorskiej, twórca piosenek zaangażowanych społecznie i politycznie, aktor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jest synem pisarza Oliviera Séchan. Ma kilkoro rodzeństwa, w tym brata bliźniaka, Davida. Jako nastolatek słuchał muzyki Beatlesów, Hugues'a Aufraya, Boba Dylana, Leonarda Cohena, Antoine'a. Wykazywał małe zainteresowanie nauką szkolną, za to interesował się polityką. W wieku 16. lat uczestniczył wraz z bratem w strajku studentów Sorbony. Wtedy też (1968) został współzałożycielem swojego pierwszego zespołu. W swojej karierze wydał ponad 20 płyt, które sprzedały się w ok. 15. mln egzemplarzy. Wystąpił też w kilku filmach, m.in. w ekranizacji powieści Germinal Emila Zoli (1993). Renaud znany jest z działalności na rzecz obrony praw człowieka, włącza się w akcje ekologiczne i pokojowe. W październiku 2006 brał udział w uroczystości nadania nazwy placowi, nazwy upamiętniającej tragicznie zmarłego komika Coluche'a[2].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1975: Amoureux de Paname
  • 1977: Laisse béton
  • 1979: Ma gonzesse
  • 1980: Marche à l'ombre
  • 1981: Le retour de Gérard Lambert
  • 1983: Morgane de toi
  • 1985: Mistral gagnant
  • 1988: Putain de camion
  • 1991: Marchand de cailloux
  • 1992: Renaud cante el' Nord
  • 1994: À la Belle de Mai
  • 1996: Renaud chante Brassens
  • 2002: Boucan d'enfer
  • 2006: Rouge Sang
  • 2009: Molly Malone – Balade irlandaise
  • 2016: Renaud
  • 2019: Les Mômes et les Enfants d'abord!

Albumy live

[edytuj | edytuj kod]
  • 1980: Renaud à Bobino
  • 1981: Le P'tit Bal du samedi soir et autres chansons réalistes
  • 1982: Un Olympia pour moi tout seul
  • 1989: Visage pâle rencontrer public
  • 1995: Le Retour de la Chetron Sauvage
  • 1996: Paris-Provinces Aller/Retour
  • 2003: Tournée d'enfer
  • 2007: Tournée Rouge Sang
  • 2017: Phénix Tour

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jason Ankeny: Renaud Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2016-05-08]. (ang.).
  2. Anniversaire - Paris rend hommage à Coluche. LCI, 2006-10-30. [dostęp 2017-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-16)]. (fr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]