Przejdź do zawartości

Rajd Polski 1922

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rajd Polski 1922
Państwo

 Polska

Baza

Warszawa

Od

20 lipca 1922

Do

23 lipca 1922

Dł. całkowita

870 km

Meta
Zgł. załóg

9

Zwycięzca

Albert Lorenz
(Steyr)

Henryk Liefeldt jadąc Oplem podczas rajdu zajął czwarte miejsce, tu podczas zmiany opony na odcinku do Morskiego Oka

Rajd Polski 1922 (właściwie Rejd Samochodowy; tak brzmiała oryginalna nazwa tego rajdu) odbył się na trasie WarszawaKielceKrakówZakopaneMorskie Oko – Warszawa.

Lista startowa[1]

[edytuj | edytuj kod]
Lp Kierowca Samochód
1 Winnicki Mercedes
2 Ludwik Szczęśniak Savers
3 Feliks Zdziecbowski Dodge
4 Republika Austriacka Robert Siercke Steyer
5 Republika Austriacka Albert Lorenz Steyer
6 Tadeusz Heyne Laurin & Klement
7 Józef Grabowski Fiat
8 Jan Hers Renault
9 Henryk Liefeldt Opel

Przebieg

[edytuj | edytuj kod]

Komandorem rajdu po raz drugi był Włodzimierz Ostoja-Zagórski przewodniczący komisji sportowej AP, który w rajdowe stawce jechał Mercedesem. Organizatorem rajdu był Automobilklub Polski. Wśród dziewięciu startujących załóg, dwie pochodziły z Austrii. Podczas rajdu w Sękocinie zorganizowano tzw. "kilometr lancé" czyli wyścig na dystansie 1 kilometra z wcześniejszym rozbiegiem.Do udziału w rajdzie zgłosiło się 9 kierowców[1].

Start nastąpił 20 lipca w Okęciu (9 km od Warszawy)[1]. O godzinie 7.30 wystartował pierwszy samochód, następne w odstępach 5 minutowych[1]. Samochód Laurin Tadeusza Heynego nie wystartował z powodu "zatarcia rozpylacza", ponieważ ktoś dosypał do benzyny cukru[1]. Inżynier Heyne na innym samochodzie tej samej marki wystartował dopiero o 10.54, ale jechał poza konkursem[1]. W Kielcach kierowcy mogli zatankować na wojskowej stacji benzynowej i skorzystać z 30 minutowego postoju[1]. Trasę pomogło zabezpieczyć Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ustawiając na skrzyżowaniach posterunkowych, którzy wskazywali drogę, zapewniając stacje do tankowania samochodów i miejsca parkingowe w miastach postoju[2]. Po przyjeździe do Krakowa zawodnicy zwiedzili Wawel i inne zabytki miasta, a wieczorem wzięli udział w kolacji[1].

21 lipca o 9.00 nastąpił start do następnego etapu[1]. Zawodnicy przed nim mieli 50 minut na przygotowanie samochodu[1]. W Zakopanem powitała uczestników rajdu brama z napisem "Witajcie", drugą ustawiono w Morskim Oku[1]. Po południu zawodnicy wrócili do Zakopanego. 22 lipca był dniem odpoczynku, a 23 lipca o 3.00 nastąpił start do ostatniego etapu. W drodze do Krakowa wypadek miał Mercedes Winnickiego, który mijając wóz konny wyłamał barierę i zatrzymał się 20 m od Raby[1]. Kierowca i pasażerowie nie odnieśli większych obrażeń[1].

Wyniki końcowe rajdu[3]

[edytuj | edytuj kod]
Zwycięzca Rajdu Polski 1922 Albert Lorenz (po prawej) wraz z młodszym bratem na rodzinnej fotografii w roku 1904
Miejsce Kierowca Samochód
1 Republika Austriacka Albert Lorenz[4] Steyr
2 Republika Austriacka Robert Siercke Steyr
3 Józef Grabowski Fiat
4 Henryk Liefeldt Opel

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m Szydelski S. Rajd samochodowy Warszawa-Morskie Oko (874 km) Auto. Ilustrowane Czasopismo Sportowo-techniczne 1922 nr 6 z 5 sierpnia s. 1-2
  2. Rajd automobilowy Czas 1922 nr 163 z 22 lipca s.2
  3. Strona Rajdu Polski, 1921 - 1974 [online], czajla.republika.pl [dostęp 2017-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].
  4. Rajd Polski - Rajdowe kroniki. www.autosportretro.fora.pl. [dostęp 2016-02-21].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Grzegorz Chmielewski, Janusz Szymanek: Rajdowe kroniki 1921-2014. Rajd Polski. Warszawa: Auto Klub Dziennikarzy Polskich, 2014. ISBN 978-83-939524-0-3.
  • „Przegląd Sportowy”. 30, s. 16, 28.07.1922. Towarzystwo wydawn. "Przegląd Sportowy" Ska z org. odp..  link