Polanowice (wieś w województwie lubuskim)

Polanowice
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Powiat	krośnieński
Gmina	Gubin
Liczba ludności (2013)	78
Strefa numeracyjna	68
Kod pocztowy	66-629
Tablice rejestracyjne	FKR
SIMC	0909489
	Położenie na mapie gminy wiejskiej Gubin Polanowice
	Położenie na mapie Polski Polanowice
	Położenie na mapie województwa lubuskiego Polanowice
	Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego Polanowice
	51°53′21″N 14°41′16″E/51,889167 14,687778
	Multimedia w Wikimedia Commons

Polanowice (niem. Niemitzsch^[4], łuż. Němšk)^[5] – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin.

Historia

Po raz pierwszy wzmiankowana w dokumentach w 1000 roku w formie niem. Niempsi^[6]. Jest jedną z najstarszych wsi powiatu gubeńskiego. Możliwe jest, że w 963 roku należała do Gero Wielkiego^[7]. Polanowice (Niemitzsch, tj. Niemcza) i tzw. „Ziemię Świętą” dzieli niewiele metrów. Znajdował się tu mały zamek, wał zamkowy oraz bród na Nysie jako czynnik ochrony zamku^[7]. W czasie rejz dotarli tu husyci w latach 1429 i 1452, gdy w umocnionym terenie wsi schroniło się kilka mniszek z klasztoru w Guben. W 1633 roku przebywał w okolicach Gubina Wallenstein oraz Szwedzi, którym wieś służyły jako kwatera zimowa^[8]. Chorwaci zostawi tu negatywne ślady w 1634 roku^[8]. W latach 1738–1740 zbudowano kościół, który w czasie ostatniej wojny został znacznie uszkodzony i w latach 70. XX wieku rozebrany^[8]. Przy cmentarzu kościelnym znajdował się krzyż pokutny, lecz po 1945 roku cmentarz i krzyż zostały zniszczone. W pobliżu wsi w czasie wojna siedmioletniej obozował w 1758 roku król pruski Fryderyk Wielki^[8]. Między kościołem, a Nysą znajdują się na wzniesieniu pola niemieckich grobów. Między latami 1818 i 1867 wielokrotnie nadmieniano o istnieniu wiatraka^[6]. W 1939 roku wieś liczyła 143 mieszkańców^[7].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie zielonogórskim.

Strażnica WOP Polanowice

Znajdowała się tutaj komendantura wojskowa, której komendantem od 26 lipca 1945 roku był dowódca 6. kompanii strzeleckiej 38. Pułku Piechoty ppor. Franciszek Milczuk. W listopadzie 1945 roku utworzono strażnicę WOP, której komendantem był chor. Józef Domaralski, a w 1948 roku chor. Stankiewicz^[8].

Wieś posiada sieć wodną od 2006/2007 roku^[9].

Rejon Polanowic badany jest przez ekipy archeologiczne ze względu na swe bogate skarby archeologiczne. Pracowała tu zespół prof. Grzegorza Domańskiego z Uniwersytetu Wrocławskiego. Decyzją z 20 grudnia 1989 roku Wojewódzki Konserwator Zabytków w Zielonej Górze wpisał do rejestru zabytków pod nr 601/Ar „dolinne grodzisko pierścieniowate Polanowice – Niemcza Łużycka, stanowisko nr 1 położone w odległości około 500 m na zachód od wioski, w dolinie rzeki Nysy Łużyckiej, w bliskim sąsiedztwie jej prawego brzegu”^[9]. Stanowisko to jest jednym z cenniejszych grodzisk na terenie województwa lubuskiego.

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są^[10]:

dom nr 18, szachulcowy, z XVIII wieku
budynek gospodarczy, szachulcowy.

Zobacz też

Polanowice

Przypisy

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 107260
↑ Rozmieszczenie ludności w gminie według miejscowości. Gmina Gubin. [dostęp 2015-11-16].
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 962 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
↑ Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego. T. 1. s. 238.
↑ Rudolf Lehmann: Historisches Ortslexikon für die Niederlausitz Band 2. Die Kreis Cottbus, Spremberg, Guben und Sorau. 2011. ISBN 978-3-941919-90-7.
↑ ^a ^b Gubińskie Towarzystwo Kultury - Zeszyty Gubińskie nr 5 s. 28
↑ ^a ^b ^c Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 288
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 289
↑ ^a ^b Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 290
↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 13. [dostęp 2013-01-24].

Bibliografia

Wydawnictwo Gubińskiego Towarzystwa Kultury 1999 r. - Zeszyty Gubińskie nr 5 s.28
Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939–1949 …. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011, s. 288–291. ISBN 978-83-88059-54-4.
Garbacz Krzysztof: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego tom 1. Zielona Góra: Agencja Wydawnicza „PDN”, 2011, s. 238. ISBN 978-83-919914-8-2.

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 107260

[2] Rozmieszczenie ludności w gminie według miejscowości. Gmina Gubin. [dostęp 2015-11-16].

[3] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 962 [zarchiwizowane 2022-10-26] .

[przew-4] Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego. T. 1. s. 238.

[5] Rudolf Lehmann: Historisches Ortslexikon für die Niederlausitz Band 2. Die Kreis Cottbus, Spremberg, Guben und Sorau. 2011. ISBN 978-3-941919-90-7.

[zeszyty-6] Gubińskie Towarzystwo Kultury - Zeszyty Gubińskie nr 5 s. 28

[traczyk-7] Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 288

[traczyk0-8] Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 289

[traczyk1-9] Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 290

[10] Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 13. [dostęp 2013-01-24].

[2]

[3]

[1]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]