Petaurinae
Petaurinae | |||||
Bonaparte, 1832[1] | |||||
Lotopałanka hebanowa (P. gracilis) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Infragromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Nadrodzina | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina |
Petaurinae | ||||
Typ nomenklatoryczny | |||||
Podrodzina: Petaurus G.K. Shaw, 1791 | |||||
| |||||
Rodzaje i gatunki | |||||
|
Petaurinae – monotypowa podrodzina ssaków z rodziny lotopałankowatych (Petauridae).
Rozmieszczenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]Podrodzina obejmuje gatunki występujące na Nowej Gwinei i w Australii[16][17][18].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 14–31 cm, długość ogona 14–47 cm; masa ciała 60–725 g[17][19].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1791 roku brytyjski zoolog i botanik George Shaw w książce swojego autorstwa poświęconej opisowi zwierząt wraz z ich ilustracjami[14]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) lotopałanka żółtobrzucha (P. australis).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Petaurus: gr. πεταυρον petauron ‘trampolina, skakać’, od πεταυριστης petauristēs ‘akrobata, balansista’[20][21] .
- Ptilotus: gr. πτιλωτος ptilōtos ‘skrzydlaty’[22][23] . Gatunek typowy: Fischer wymienił dwa gatunki – Petaurus australis G.K. Shaw, 1791 i Sciurus Petaurus norfolcensis Kerr, 1792 – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie)[24] Petaurus australis G.K. Shaw, 1791.
- Belidea i Belideus (Belidens): gr. βελος belos, βελεος beleos ‘strzała, oszczep’[25][26]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Didelphys sciurea G.K. Shaw, 1794 (= Sciurus (Petaurus) norfolcensis Kerr, 1792).
- Xenochirus: gr. ξενος xenos ‘dziwny, niezwykły”’; χειρ kheir, χειρος kheiros ‘dłoń’[27]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Didelphys sciurea G.K. Shaw, 1794 (= Sciurus (Petaurus) norfolcensis Kerr, 1792).
- Petaurella: rodzaj Petaurus Shaw, 1791; łac. przyrostek zdrabniający -ella[28]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Petaurus (Belideus) breviceps Waterhouse, 1838.
- Petaurula: rodzaj Petaurus Shaw, 1791; łac. przyrostek zdrabniający -ula[29]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Petaurus breviceps var. papuanus O. Thomas, 1888.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do podrodziny należy jeden rodzaj lotopałanka[15] (Petaurus) z następującymi gatunkami[30][16][31]:
Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[15] | Podgatunki[17][16][19] | Rozmieszczenie geograficzne[17][16][19] | Podstawowe wymiary[17][19][c] | Status IUCN[32] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Petaurus australis | G.K. Shaw, 1791 | lotopałanka żółtobrzucha | gatunek monotypowy | endemit Australii (północno-wschodni Queensland, nieregularnie na południe wzdłuż wybrzeża przez Nową Południową Walię do granicy Wiktorii z Australią Południową) | DC: 24–31 cm DO: 38–47 cm MC: 435–725 g |
NT | |
Petaurus abidi | A.C. Ziegler, 1981 | lotopałanka północna | gatunek monotypowy | endemit Papui-Nowej Gwinei (góry Torricelli, na górze Somoro i jej okolicach); zakres wysokości: 300–1200 m n.p.m. | DC: 25–28 cm DO: 35–38 cm MC: 228–332 g |
CR | |
Petaurus biacensis | Ulmer, 1940 | lotopałanka wyspowa | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (północno-zachodnia Nowa Gwinea (wyspy Zatoka Cenderawasih (Supiori, Biak i Owi)) | DC: 14–15 cm DO: 14–18 cm MC: 88–100 g |
LC | |
Petaurus breviceps | Waterhouse, 1838 | lotopałanka karłowata | gatunek monotypowy | endemit Australii (na wschód od Wielkich Gór Wododziałowych od południowo-wschodniego Queenslandu (północne Brisbane) do wschodniej Wiktorii) | DC: 15,5–17,5 cm DO: 14,2–22 cm MC: 95–155 g |
LC | |
Petaurus ariel | (Gould, 1842) | gatunek monotypowy | endemit Australii (Australia Zachodnia (wybrzeże Kimberley) na wschód do zachodniego Queenslandu (Lawn Hill), wraz z niektórymi wyspami) | DC: 14–21 cm DO: 16,1–23 cm MC: 78–159 g |
NE | ||
Petaurus notatus | W. Peters, 1859 | gatunek monotypowy | endemit Australii (północne Queensland na południe do Australii Południowej; prawdopodobnie introdukowany na Tasmanię | DC: 17,5–23 cm DO: 17,5–23 cm MC: 75–147 g |
NE | ||
Petaurus papuanus | O. Thomas, 1888 | gatunek monotypowy | Indonezja i Papua-Nowa Gwinea (północne i środkowe Moluki, Nowa Gwinea i Archipelag Bismarcka); zakres wysokości: 0–3000 m n.p.m. | DC: 17,5–23 cm DO: 17,5–23 cm MC: 75–147 g |
NE | ||
Petaurus norfolcensis | Kerr, 1792 | lotopałanka pośrednia | gatunek monotypowy | endemit Australii (północny Queensland do środkowej Wiktorii, wraz z wyspą Ricketts i Wielką Wyspą Piaszczystą; kilka zapisów z południowo-wschodniej Australii Południowej (Western Flat i Bordertown); zakres wysokości: poniżej 300 m n.p.m. | DC: 18–24 cm DO: 22–30 cm MC: 173–300 g |
LC | |
Petaurus gracilis | (De Vis, 1883) | lotopałanka hebanowa | gatunek monotypowy | endemit Australii (przybrzeżny północno-wschodni Queensland od rzeki Hull w pobliżu Tully na południe do rzeki Ollera Creek) | DC: 22–27 cm DO: 30–39 cm MC: 310–500 g |
EN |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, NT – gatunek bliski zagrożenia, EN – gatunek zagrożony, CR – gatunek krytycznie zagrożony, ; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Ch.-L. Bonaparte: Saggio d’una distribuzione metodica degli animali vertebrati a sangue freddo. Rome: Antonio Boulzaler, 1832, s. 69. (wł.).
- ↑ R.-P. Lesson: Nouveau Tableau du Règne Animal: Mammifères. Paris: Arthus Bertrand, 1842, s. 189. (fr.).
- ↑ P. Gervais: Histoire naturelle des mammifères: avec l’indication de leurs moeurs et de leurs rapports avec les arts, le commerce et l’agriculture. Cz. 2: Carnivores, proboscidiens, jumentés, bisulques, édentés, marsupiaux, monotrèmes, phoques, sirénides et cétacés. Paris: L. Curmer, 1855, s. 276. (fr.).
- ↑ T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 25, 1872. (ang.).
- ↑ J.A.W. Kirsch. Prodromus of the comparative serology of Marsupialia. „Nature”. 217 (5127), s. 420, 1968. DOI: 10.1038/217418a0. (ang.).
- ↑ K.P. Aplin & M. Archer: Recent advances in marsupialsystematics with a new syncretic classification. W: M. Archer (red.): Possums and Opossums: Studies in Evolution. Chipping Norton: Surrey Beatty & Sons, 1987, s. lv. ISBN 978-0-949324-05-4. (ang.).
- ↑ F.S. Szalay: Evolutionary history of the marsupials and an analysis of osteological characters. Cambridge: Cambridge University Press, 1994, s. 43. DOI: 10.1017/CBO9780511565571. ISBN 978-0-511-56557-1. (ang.).
- ↑ J.G. Fischer von Waldheim: Zoognosia tabulis synopticis illustrata, in usum praelectionum Academiae imperialis medico-chirugicae mosquensis edita. Cz. 3. Mosquae: Nicolai S. Vsevolozsky, 1814, s. 512. (łac.).
- ↑ G.R. Waterhouse. Some skulls of the flying opossums (Petaurista). „The Athenaeum”. 580, s. 880, 1838. (ang.).
- ↑ G.R. Waterhouse. On the Dentition of the Flying Opossums. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 6, s. 149, 1839. (ang.).
- ↑ A.F.A. Wiegmann. Amphibia, aves, mammalia bearbeitet com Herausgeber. „Archiv für Naturgeschichte”. 5 (2), s. 418, 1839. (niem.).
- ↑ C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Breslau: A. Schulz, 1841, s. 85. (niem.).
- ↑ a b P. Matschie. Die Verbreitung der Beuteltiere auf NeuGuinea mit einigen Bemerkungen über ihre Einteilung in Untergattungen. „Mitteilungen aus dem Zoologischen Museum in Berlin”. 8, s. 261, 1915–1917. (niem.).
- ↑ a b G. Shaw: The naturalist’s miscellany, or Coloured figures of natural objects. Cz. 2. London: Nodder & Co., 1790, s. ryc. 60. (ang.).
- ↑ a b c Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 13–14. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 88. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b c d e S. Jackson: Family Petauridae (Striped Possums, Leadbeater’s Possum and Lesser Gliders). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 561–565. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Family Petauridae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-26].
- ↑ a b c d Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 59–60. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 526.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 190.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 597.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 212.
- ↑ O. Thomas: Catalogue of the Marsupialia and Monotremata in the collection of the British Museum (Natural History). London: Printed by order of the Trustees, 1888, s. 150. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 135.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 35.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 710.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 90.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 275.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-09-12]. (ang.).
- ↑ T. Cremona, A.M. Baker, S.J.B. Cooper, R. Montague-Drake, A.M. Stobo-Wilson & S.M. Carthew. Integrative taxonomic investigation of Petaurus breviceps (Marsupialia: Petauridae) reveals three distinct species. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 191 (2), s. 503–527, 2021. DOI: 10.1093/zoolinnean/zlaa060. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Petaurus – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-09-12]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).
- Edmund C. Jaeger , Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).