Oktiabrski
52°38′N 28°52′E/52,633333 28,866667
.jpg)
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Wysokość |
130 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
2357 | ||||
| Kod pocztowy |
247300 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
3 | ||||
Położenie na mapie obwodu homelskiego  | |||||
Położenie na mapie Białorusi  | |||||
| 52°38′N 28°52′E/52,633333 28,866667
| |||||
Oktiabrski[2] (biał. Акцябрскi, Akciabrski; daw. pol. Rudobiełka) – osiedle typu miejskiego na Białorusi, w obwodzie homelskim, siedziba administracyjna rejonu oktiabrskiego; 7,3 tys. mieszkańców (2010).
Znajdują się tu rzymskokatolicka parafia św. Michała Archanioła w Oktiabrskim[3] oraz przystanek kolejowy Oktiabrski, położony na linii Bobrujsk - Rabkor[4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Rudobiełka (Karpiłówka) pojawia się w źródłach w połowie XV w. W Rzeczypospolitej Obojga Narodów należała do powiatu mozyrskiego, w województwie mińskim. Początkowo była to królewszczyzna, czasowo dzierżawiona Radziwiłłom, Wiśniowieckim i innym. W 1661 król Polski Jan II Kazimierz nadał wieś za zasługi pisarzowi polnemu litewskiemu Aleksandrowi Połubińskiemu. Później przeszła na własność Łappów. W 1770 wybudowano tu cerkiew unicką pw. Opieki NMP[5][6].
W wyniku II rozbioru Polski znalazła się w Rosji. W jej ramach od XIX w. leżała w guberni mińskiej, w powiecie bobrujskim, będąc siedzibą zarządu gminy. W 1874 dochodowe dobra Łappów zostały przymusowo sprzedane baronowi Lilienfeldowi. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego z 1888 podaje, że we wsi istniały wówczas wspaniała rezydencja, szkółka wiejska, kaplica rzymskokatolicka, będąca filią parafii Choromce oraz cerkiew z 1770, przejęta do tego czasu przez Cerkiew prawosławną[5].
Po rewolucji październikowej powstał tu komitet rewolucyjny, który utworzył tzw. Republikę Rudobielską. Działał on w latach 1918-1920, pod okupacją niemiecką i administracją polską. W styczniu i w lutym 1918 z podległymi komitetowi oddziałami Czerwonej Gwardii walczył I Korpus Polski w Rosji gen. Józefa Dowbora-Muśnickiego[6]. Po I wojnie światowej Rudobiełka znalazła się pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich, w okręgu mińskim, w powiecie bobrujskim. W wyniku traktatu ryskiego znalazła się w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Oktiabrski powstał w 1954 z połączenia wsi Rudobiełki, Rudnii i Karpiłówki, z których najznaczniejsza była Rudobiełka[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ Акцябрскі — парафія Святога Міхала Арханёла. catholic.by. [dostęp 2022-04-20]. (biał.).
- ↑ Октябрьский. Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2022-04-20]. (ros.).
- ↑ a b Rudobiełka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 942.
- ↑ a b c г.п. Акцябрскі. Oficjalne symbole heraldyczne Republiki Białorusi. [dostęp 2022-04-20]. (biał. • ros.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rudobiełka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 942.
