Przejdź do zawartości

Noto (Włochy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Noto
gmina
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Włochy

Region autonomiczny

 Sycylia

Prowincja

Syrakuzy

Kod ISTAT

089013

Powierzchnia

550 km²

Populacja (2008)
• liczba ludności


23 548

• gęstość

43 os. os./km²

Numer kierunkowy

0931

Kod pocztowy

96017

Położenie na mapie Sycylii
Mapa konturowa Sycylii, po prawej znajduje się punkt z opisem „Noto”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Noto”
Ziemia36°53′N 15°05′E/36,883333 15,083333
Strona internetowa
Późnobarokowe miasto Noto[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Chiesa di San Domenico
Państwo

 Włochy

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

I, II, IV, V

Numer ref.

1024

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

2002
na 26. sesji

Noto – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Sycylia, w prowincji Syrakuzy. Według danych z roku 2008 gminę zamieszkiwało 23 548 osób. Późnobarokowe centrum miasta jest wpisane na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. Siedziba rzymskokatolickiej diecezji Noto.

W miejscowości jest stacja kolejowa Noto.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza osada założona przez Sykulów i nosiła nazwę Netum lub Neetum. Ruiny starożytnego Netum (Noto Antica) znajdują się 8 km na północ od dzisiejszego miasta Noto. W traktacie po porażce z Republiką Rzymską Neetum jest wspomniane jako miasto podległe tyranowi Syrakuz Hieronowi II[1].

W 1091 Roger I zajął miasto, które było ostatnim[2] arabskim punktem oporu.

Po całkowitym zniszczeniu przez trzęsienie ziemi w 1693 roku – odbudowane w nowym miejscu od podstaw, ok. 12 km na południe od dotychczasowej lokalizacji.

Wskutek błędów konstrukcyjnych popełnionych podczas renowacji katedry – w 1996 r. zawalił się dach kościoła katedralnego. Z powodu późnej pory nocnej, w środku nikogo nie było i nikt nie ucierpiał.

Zdjęcia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Christopher Gravett, Adam Hook: Dictionary Of Greek And Roman Geography. T. II. Londyn: Walton And Maberly & John Murray, 1857, s. 422.
  2. Maciej Salamon (red.), Wielka Historia Świata, t. 4. Kształtowanie średniowiecza, Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 353, ISBN 83-85719-85-7.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]