Myadinae

	Myadinae
	J.E. Gray, 1825
	; Przedstawiciel podrodziny – fetornik sundajski (M. javanensis)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	drapieżne
Podrząd	psokształtne
Infrarząd	Arctoidea
Parvordo	łasicokształtne
Rodzina	skunksowate
Podrodzina	Myadinae
	Typ nomenklatoryczny
	Podrodzina: Mydaus F. Cuvier, 1821; Rodzaj: Mydaus meliceps F. Cuvier, 1821 (= Mephitis javanensis Desmarest, 1820)
Synonimy
	Podrodziny: Myadina J.E. Gray, 1825; Mydaina: J.E. Gray, 1864; Mydainae: Pocock, 1921; Mydaini: Petter, 1971; Rodzaju: Myadus: J.E. Gray, 1825; Mydaon: Gloger, 1865; Suillotaxus B. Lawrence, 1939;
	Podrodziny: Myadina J.E. Gray, 1825; Mydaina: J.E. Gray, 1864; Mydainae: Pocock, 1921; Mydaini: Petter, 1971; Rodzaju: Myadus: J.E. Gray, 1825; Mydaon: Gloger, 1865; Suillotaxus B. Lawrence, 1939;
Rodzaje i gatunki
	Mydaus F. Cuvier, 1821 – fetornik; 2 gatunki – zobacz opis w tekście
	Mydaus F. Cuvier, 1821 – fetornik; 2 gatunki – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Myadinae – monotypowa podrodzina ssaków z rodziny skunksowatych (Mephitidae).

Zasięg występowania

Podrodzina obejmuje gatunki występujące w południowo-wschodniej Azji^[9]^[10]^[11].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 32–52 cm, długość ogona 1,5–7,5 cm; masa ciała 844–3600 g^[10]^[12].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1821 roku francuski zoolog i paleontolog Frédéric Cuvier w rozdziale dotyczącym fetornika w publikacji poświęconej historii naturalnej ssaków której współautorem był francuski przyrodnik Étienne Geoffroy Saint-Hilaire^[7]. Na gatunek typowy Cuvier wyznaczył (oznaczenie monotypowe) fetornika sundajskiego (M. javanensis).

Etymologia

Mydaus (Myadus, Mydaon): gr. μυδάω mydao ‘być wilgotnym lub mokrym’, od μυδος mydos ‘wilgotny’^[13].
Suillotaxus: łac. suillus ‘świniowaty’^[14]; nowołac. taxus ‘borsuk’, od pragerm. þahsuz ‘borsuk’^[15]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Mydaus marchei Huet, 1887.

Podział systematyczny

Do podrodziny należy jeden rodzaj fetornik^[8] (Mydaus) wraz z dwoma gatunkami^[16]^[12]^[9]:

Grafika	Gatunek	Autor i rok opisu	Nazwa zwyczajowa^[8]	Podgatunki^[10]^[9]^[12]	Rozmieszczenie geograficzne^[10]^[9]^[12]	Podstawowe wymiary^[10]^[12]^[d]	Status IUCN^[17]
	Mydaus javanensis	(Desmarest, 1820)	fetornik sundajski	3 podgatunki	Sumatra, Jawa, Borneo i Wyspy Natuna	DC: 37–52 cm DO: 3,4–7,5 cm MC: 1,4–3,6 kg	LC
	Mydaus marchei	Huet, 1887	fetornik palawański	gatunek monotypowy	Palawan, Pangkat ng Calamian	DC: 32–49 cm DO: 1,5–4,5 cm MC: 844–2490 g	LC

Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski.

Uwagi

↑ Pisownia oryginalna.
↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Mydaus F. Cuvier, 1821.
↑ Nieuzasadniona poprawka Mydaus F. Cuvier, 1821.
↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

↑ ^a ^b ^c J.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 339, 1825. (ang.).
↑ J.E. Gray. A revision of the genera and species of Viverrine animals (Viverridae) founded on the collection in the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1684, s. 506, 1864. (ang.).
↑ R.I. Pocock. On the external characters and classification of the Mustelidae. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1921 (4), s. 834, 1921. (ang.).
↑ G. Petter. Origine, phylogénie et systématique desblaireaux. „Mammalia”. 35 (4), s. 567, 1971. DOI: 10.1515/mamm.1971.35.4.567. (fr.).
↑ C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Breslau: A. Schulz, 1842, s. 57. (niem.).
↑ B. Lawrence. Collections from the Philippine Islands. „Bulletin of the Museum of Comparative Zoology at Harvard College”. 86, s. 63, 1939. (ang.).
↑ ^a ^b F. Cuvier: Telagon. W: É. Geoffroy Saint-Hilaire & F. Cuvier: Histoire Naturelle des Mammifères: avec des figures originales, coloriées, dessinées d’aprèsdes animaux vivans. T. 3. Paris: Chez A. Belin, 1824, s. ryc. + tekst. (fr.).
↑ ^a ^b ^c Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 163. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 448. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e J.W. Dragoo: Family Mephitidae (Skunks). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 555. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Mydaus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-22]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 681. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 437, 1904. (ang.).
↑ Jaeger 1959 ↓, s. 251.
↑ Jaeger 1959 ↓, s. 257.
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-19]. (ang.).
↑ Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-07-09]. (ang.).

Bibliografia

E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).

[2] Pisownia oryginalna.

[6] Niepoprawna późniejsza pisownia Mydaus F. Cuvier, 1821.

[7] Nieuzasadniona poprawka Mydaus F. Cuvier, 1821.

[20] DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

[gray1825-1] J.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 339, 1825. (ang.).

[gray1864-3] J.E. Gray. A revision of the genera and species of Viverrine animals (Viverridae) founded on the collection in the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1684, s. 506, 1864. (ang.).

[poc-4] R.I. Pocock. On the external characters and classification of the Mustelidae. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1921 (4), s. 834, 1921. (ang.).

[pet-5] G. Petter. Origine, phylogénie et systématique desblaireaux. „Mammalia”. 35 (4), s. 567, 1971. DOI: 10.1515/mamm.1971.35.4.567. (fr.).

[Gloger-8] C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Breslau: A. Schulz, 1842, s. 57. (niem.).

[Lawrence-9] B. Lawrence. Collections from the Philippine Islands. „Bulletin of the Museum of Comparative Zoology at Harvard College”. 86, s. 63, 1939. (ang.).

[Cuvier-10] F. Cuvier: Telagon. W: É. Geoffroy Saint-Hilaire & F. Cuvier: Histoire Naturelle des Mammifères: avec des figures originales, coloriées, dessinées d’aprèsdes animaux vivans. T. 3. Paris: Chez A. Belin, 1824, s. ryc. + tekst. (fr.).

[miiz-11] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 163. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[icmw-12] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 448. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[hmw-13] J.W. Dragoo: Family Mephitidae (Skunks). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 555. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).

[Wilson&Reeder-14] D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Mydaus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-22]. (ang.).

[amw-15] Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 681. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[Palmer-16] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 437, 1904. (ang.).

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=291_251]-17] Jaeger 1959 ↓, s. 251.

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=297_257]-18] Jaeger 1959 ↓, s. 257.

[mdd-19] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-19]. (ang.).

[21] Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-07-09]. (ang.).

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[b]

[c]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[d]

[17]