Molos czarny
Molossus rufus[1] | |||||
É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1805[2] | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Infragromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Nadrodzina | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina | |||||
Rodzaj | |||||
Gatunek |
molos czarny | ||||
| |||||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[13] | |||||
Molos czarny[14] (Molossus rufus) – gatunek ssaka z podrodziny molosów (Molossinae) w obrębie rodziny molosowatych (Molossidae).
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1805 roku francuski przyrodnik Étienne Geoffroy Saint-Hilaire nadając mu nazwę Molossus rufus[2]. Holotyp pochodził z Kajenny, w Gujanie Francuskiej[15].
We wcześniejszych ujęciach w obrębie Molossus rufus umieszczano M. nigricans i M. fluminensis, ale ostatnie analizy genetyczne podniosły oba taksony do rangi odrębnych gatunków[16]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[17].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Molossus: gr. Μολοσσος Molossos „Molosy”; κύων Μολοσσος cuōn Molossos rodzaj psów pasterskich wykorzystywanych do obrony stad przed wilkami[18].
- rufus: łac. rufus „czerwony, rumiany, rudy”[19].
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Molos czarny występuje w Ameryce Południowej na południe do środkowej Brazylii i Boliwii; także na wyspie Trynidad[17].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 73–107 mm, długość ogona 40–57 mm, długość ucha 14–19 mm, długość tylnej stopy 8–16 mm, długość przedramienia 46–55 mm; masa ciała 21–45 g[20].
Ekologia
[edytuj | edytuj kod]Tryb życia
[edytuj | edytuj kod]Molos czarny występuje w lasach, buszu i sawannach. Ma gęstą sierść z krótkimi, jedwabistymi włosami. Poluje, łowiąc tyle owadów, ile tylko potrafi złapać. Gromadzi je w obszernej kieszeni skórnej pod brodą. Swoje zdobycze zjada dopiero po powrocie do miejsca noclegu. Taki zwyczaj chroni w dużej mierze przed drapieżnikami, którzy nie mają zbyt wielu okazji, by móc go złapać.
Rozmnażanie
[edytuj | edytuj kod]W lecie samica wydaje na świat 1 lub 2 młode.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Molossus rufus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b É. Geoffroy Saint-Hilaire. Sur quelques chauve-souris d’Amérique formant une petite famille sous le nom de molossus. „Annales du Muséum d’histoire naturelle”. 6, s. 155, 1805. (fr.).
- ↑ É. Geoffroy Saint-Hilaire. Note sur une petite famille de chauve-souris d’Amérique, désignée sous le nom générique de Molossus. „Bulletin de la Société philomathique de Paris”. 3 (96), s. 279, 1805. (fr.).
- ↑ J.B. von Spix: Simiarum et Vespertilionum Brasiliensium species novae, ou histoire naturelle des espèces nouvelles de singes et de chauves-souris observées et recueillies pendant le voyage dans l’intérieur du Brésil exécuté par ordre de S. M. le roi de Bavière dans les années 1817, 1818, 1819, 1820. Monachii: typis F.S. Hübschmanni, 1823, s. 59. (łac.).
- ↑ C.J. Temminck: Monographies de Mammalogie, ou description de quelques genres de mammifères, dont les espèces ont été observées dans lens différens musées de l’Europe. Cz. 1. Amsterdam: Chez G. Dufour, 1827, s. 231. (fr.).
- ↑ a b J.A. Wagner. Diagnosen neuer Arten brasilischer Handflügler. „Archiv für Naturgeschichte”. 9 (1), s. 368, 1843. (niem.).
- ↑ J.J. von Tschudi. Mammalium conspectus quae in Republica Peruana reperiuntur et pleraque observata vel collecta sunt in itinere. „Archiv für Naturgeschichte”. 10 (1), s. 247, 1844. (łac.).
- ↑ J.J. von Tschudi: Untersuchungen über die Fauna Peruana. St. Gallen: Druck und verlag von Scheitlin und Zollikofer, 1845, s. 83. (niem.).
- ↑ F. Lataste. Description d’une espèce nouvelle ou mal connue de Chauve-souris. „Annali del Museo civico di storia naturale di Genova”. Serie 2.a. 10 (30), s. 658, 1891. (fr.).
- ↑ G.S. Miller. Twenty new American bats. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 54 (2), s. 395, 1902. (ang.).
- ↑ B. Villa R.. Cynomops malagai sp. nov. y genero nuevo para la fauna de murcielagos de Mexico. „Acta Zoológica Mexicana”. 1 (4), s. 2, 1955. (fr.).
- ↑ G.G. Goodwin. A preliminary report on the mammals collected by Thomas MacDougall in southeastern Oaxaca, Mexico. „American Museum novitates”. 1757, s. 3, 1956. (ang.).
- ↑ R. Barquez , B. Rodriguez , B. Miller & M. Diaz , Molossus rufus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2021-3 [dostęp 2022-07-16] (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 112. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Molossus rufus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-07-16].
- ↑ L.O. Loureiro, M.D.Engstrom & B.K. Lim. Single nucleotide polymorphisms (SNPs) provide unprecedented resolution of species boundaries, phylogenetic relationships, and genetic diversity in the mastiff bats (Molossus). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 143. s. 106690. DOI: 10.1016/j.ympev.2019.106690. (ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 194. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 430, 1904. (ang.).
- ↑ rufus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-07-16] (ang.).
- ↑ P. Taylor, B. Lim, M. Pennay, P. Soisook, T. Kingston, L. Loureiro & L. Moras: Family Molossidae (Free-tailed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 624–627. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).