Marcantonio Colonna (1724–1793)
| Kardynał biskup | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
16 sierpnia 1724 |
| Data i miejsce śmierci |
4 grudnia 1793 |
| Wikariusz generalny Rzymu | |
| Okres sprawowania |
1762-1793 |
| Archiprezbiter Bazyliki Matki Bożej Większej | |
| Okres sprawowania |
1763-1793 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
1 lutego 1761 |
| Nominacja biskupia |
19 kwietnia 1762 |
| Sakra biskupia |
25 kwietnia 1762 |
| Kreacja kardynalska |
24 września 1759 |
| Kościół tytularny |
S. Maria in Aquiro (19 listopada 1759) |
| Data konsekracji |
25 kwietnia 1762 | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Marcantonio Colonna (ur. 16 sierpnia 1724 w Rzymie, zm. 4 grudnia 1793 tamże[1]) – włoski kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził ze znanego rodu Colonna; był jednym z piętnaściorga dzieci Fabrizia Colonny i Cateriny Zefiriny Salviati[1]. Jego bratem był kardynał Pietro Colonna Pamphili[1]. W 1745 otrzymał doktorat utroque iure oraz doktorat z teologii[1]. W młodości pełnił kilka różnych funkcji w administracji kościelnej: był protonotariuszem apostolskim (1744), referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej (1747) i prefektem Pałacu Apostolskiego (1743)[1]. 24 września 1759 został kreowany kardynałem i otrzymał diakonię Santa Maria in Aquiro[2]. 9 marca 1760 przyjął święcenia diakonatu, a 1 lutego 1761 święcenia kapłańskie[2]. Rok później, 19 kwietnia 1762 został mianowany arcybiskupem Koryntu, a następnego dnia wikariuszem generalnym Rzymu[1]. Od 20 stycznia 1770 do 4 marca 1771 pełnił rolę kamerlinga Kolegium Kardynałów[1]. W późniejszych latach był protektorem zakonów: sylwestrynów, teatynów, pijarów i kamedułów[1]. 20 września 1784 został mianowany biskupem Palestriny i pozostał nim aż do śmierci[2].