Przejdź do zawartości

Maciej Świeszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciej Świeszewski
Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1950
Sopot

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

Dziedzina sztuki

malarstwo, rysunek

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Strona internetowa

Maciej Świeszewski (ur. 27 czerwca 1950 w Sopocie) – polski malarz, rysownik, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie ASP) w Gdańsku. Dyplom uzyskał w 1976 r. w Pracowni Malarstwa prof. Jacka Żuławskiego. W latach 1990–1993 był dziekanem Wydziału Malarstwa i Grafiki ASP w Gdańsku. Tytuł profesora otrzymał w 1994 r. Od początku lat 90. prowadzi pracownię dyplomującą na macierzystej akademii[1]. W latach 1997–1998 zastępca redaktora naczelnego „Projektu”. W latach 2003–2004 prezes Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych; członek rady programowej Zachęty w Warszawie. W 2004 r. członek rady programowej Instytutu Adama Mickiewicza. Pełni funkcję kierownika Katedry Malarstwa w gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Wiceprezes Fundacji im. Daniela Chodowieckiego, założonej w 1992 r. przez Güntera Grassa i działającej przy Akademie der Künste w Berlinie[2]. Jeden z inicjatorów konkursu Artystyczna Podróż Hestii[3].

Mąż Ewy Iżyckiej-Świeszewskiej. Ojciec Aleksandra (ur. 1996) i Daniela (ur. 2001)[4].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]
Obraz Umarła Klasa (1989) prezentowany w Cricotece

21 marca 2016 r. na gdańskim lotnisku został odsłonięty jego obraz Ostatnia Wieczerza. Zostali na nim uwiecznieni ludzie kultury i sztuki związani z Gdańskiem, m.in. pisarze Stefan Chwin i Paweł Huelle oraz prof. Jerzy Limon (twórca Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego). Obraz stanowił inspirację dla książki Ostatnia Wieczerza Pawła Huelle[5]. W 2022 r. tygodnik „Polityka” uznał obraz za jedno z dziesięciu najważniejszych dzieł sztuki ostatniego trzydziestolecia[6].

Malarstwo Świeszewskiego jest surrealistyczne, niekiedy mroczne. Swoją twórczość określa jako „paranoję współczesności”. Wśród twórców, którzy wywarli wpływ na jego sztukę, są m.in. Witkacy, Bronisław Wojciech Linke oraz Tadeusz Kantor. Ostatniemu z wymienionych twórców poświęcił namalowany w 1989 r. obraz Umarła Klasa. W 2021 r. obraz został zaprezentowany w siedzibie Ośrodka Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka[7][8].

W 2021 r. stworzył obraz Lech, który przedstawia głowę Lecha Wałęsy na tle flagi Polski. Praca to wedle słów twórcy „artystyczny protest przeciwko niszczeniu symboli”. W 2022 r. obraz trafił do zbiorów Muzeum Gdańska[9].

Wystawy

[edytuj | edytuj kod]
  • 1976 – Wystawa indywidualna malarstwa, rysunku i grafiki, Gdynia
  • 1976 – Festiwal Współczesnego Malarstwa Polskiego, Szczecin (nagroda)
  • 1977 – Contart, Poznań
  • 1977 – Bielska Jesień, Bielsko Biała (nagroda)
  • 1977 – Grafika, Heidelberg
  • 1977 – Biennale Sztuki Gdańskiej, Gdańsk (medal)
  • 1977 – Ogólnopolski Konkurs na Obraz im. Spychalskiego (wyróżnienie)
  • 1977 – Grafika roku, Gdańsk (nagroda i wyróżnienie)
  • 1977 – Malarstwo Gdańskie, Kilonia
  • 1977 – Ogólnopolskie prezentacje młodych (II nagroda, malarstwo)
  • 1978 – Współczesna Grafika Polska, Zachęta, Warszawa
  • 1978 – Malarstwo, galeria De Polma, Düsseldorf
  • 1978 – Międzynarodowe Triennale Rysunku, Wrocław
  • 1979 – Wystawa Polskiego Rysunku Współczesnego, PGS Łódź
  • 1979 – Biennale Sztuki Gdańskiej (medal, rysunek)
  • 1979 – Malarstwo Gdańskie, Szkocja
  • 1979 – Malarstwo Gdańskie – Brema
  • 1979 – Ogólnopolskie Biennale Młodych, Sopot
  • 1980 – Współczesna Grafika Polska- Kair,
  • 1980 – Rysunek i Komentarze, Muzeum Sztuki Współczesnej, Radom
  • 1980 – Polska '80 Niezależna Polska Sztuka Współczesna, BWA Sopot (nagroda)
  • 1984 – Sopockie malarstwo i rzeźba z okazji 70-lecia Sopotu
  • 1984 – Malarstwo i rysunek, Londyn
  • 1985 – Artyści Polscy w Paryżu, Paryż
  • 1985 – Artyści Polscy w Reims, Francja
  • 1985 – Artyści Gdańscy, Helsinki
  • 1986 – Wystawa Malarstwa i Rysunku, Gdański Kantor Sztuki, Gdańsk, wystawa indywidualna
  • 1986 – Rysunek, Siegen, RFN
  • 1986 – Malarstwo i rysunek, Frankenthal, RFN
  • 1987 – Polska Sztuka Współczesna, Monachium
  • 1987 – Malarstwo, rysunek, Swiennenberg, RFN
  • 1988 – Wizja i rzeczywistość, Stary Ratusz, Brema, RFN
  • 1988 – Polska Sztuka Współczesna, Brema, RFN,
  • 1989 – Polska Sztuka Współczesna Charlottenburg Kopenhaga,
  • 1990 – Aspekty Surrealizmu, Braam Galerie, Dania
  • 1990 – Notoro Sympozjum, Norblin, Warszawa
  • 1991 – Inter art'90, Poznań
  • 1991 – Miłość i śmierć, Fundacja Sztuki Współczesnej, Galeria Monetti, Warszawa
  • 1991 – Polskie Malarstwo lat 80. Hausdornbush, Frankfurt nad Menem
  • 1991 – Malarstwo Polskie lat 80. Galeria Dorota Kabiesz, Düsseldorf
  • 1991 – Malarstwo Polskie, Dülmen
  • 1991 – Notoro Sympozjum, Orońsko
  • 1992 – Pro Arte Sacra, Bruksela
  • 1993 – XIV Chicago International Art Exposition
  • 1993 – Artyści Sopotu, Galeria Triada, Sopot
  • 1993 – Malarstwo (wystawa indywidualna), kościół św. Bartłomieja, Gdańsk
  • 1993 – Rysunki z Polski, Radford, USA
  • 1993 – Rysunki z Polski, Nowy Jork, USA
  • 1993 – Biblia w Malarstwie, Muzeum Narodowe, Gdańsk
  • 1993 – Dotyk i pieszczota, Kunstseminar, Metzinger
  • 1997 – Figura Polska, Sclump Gallery, Johnson City, USA
  • 1997 – Contemporary Gdańsk Artist, Chicago USA
  • 1997 – 1998 – Małe Rysunki – Polski Rysunek Współczesny, Pałac Opatów w Gdańsku, 1997 r.; BWA Olsztyn, 1997 r.; BWA Słupsk, 1998 r.
  • 1998 – Wystawa z okazji 50-lecia ASP w Gdańsku, ASP Gdańsk
  • 1998 – Polska Sztuka Współczesna, Museum of Art African Windows, Pretoria
  • 1998 – Ośmiu z Gdańska, 1112 Gallery, Chicago, USA
  • 1998 – Radford University, Malarstwo
  • 1998 – Sztuka Sopotu, PGS Sopot
  • 2000 – Dekonstrukcjoniści, Pałac Opatów
  • 2000 – Dekonstrukcjoniści, BWA Bydgoszcz
  • 2000 – Małe Rysunki – Polski Rysunek Współczesny, Muzeum Okręgowe w Radomiu
  • 2000 – Sztuka Sopotu, Sztokholm
  • 2001 – Wystawa z okazji 50-lecia ASP w Gdańsku, ASP Gdańsk
  • 2002 – Obrazy śmierci we współczesnym malarstwie polskim, Muzeum Narodowe, Szczecin
  • 2003 – Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, Gdańsk
  • 2004 – Wystawa Indywidualna Ecce Homo – PGS Sopot, malarstwo i rysunek
  • 2005 – Muzeum Narodowe Gdańsk – 25 lat Solidarności
  • 2005 – Wystawa obrazu „Ostatnia Wieczerza”, kościół św. Jana, Gdańsk
  • 2006 – W stronę Schulza, Praga
  • 2006 – Wystawa indywidualna rysunku, Teatr Witkacego, Zakopane
  • 2006 – Realizacja Szpitala Onkologii w AM w Gdańsku
  • 2010 – Muzeum Sztuki Zachodniej i Wschodniej, Lwowska Galeria Sztuki
  • 2011 – Królewskie Muzea Sztuki i Historii. Muzeum Cinquantenaire, Bruksela
  • 2014 – Kosmopolityczne Tradycje Pomorza, PGS Sopot
  • 2015 – Wystawa indywidualna, Narodowa Galeria Armenii, Erywań
  • 2016 – Salon Odrzuconych, PGS Sopot
  • 2017 – Maciej Świeszewski – Rysunek, Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” 2, Gdańsk
  • 2018 – Sindrome de Moebius, Museo Nahim Isaias, Guayaquil[10]
  • 2019 – Nazywam się Czerwień, PGS Sopot
  • 2021 – Hortus Linearis, Galeria Piekary, Poznań[10]
  • 2021 – Wpół do jutra, Cricoteka, Kraków[10]
  • 2021 – My i psy, psy i my, PGS Sopot[10]
  • 2022 – Kolor i zmysły, BWA Olsztyn

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za całokształt pracy artystycznej (2003)[13]
  • Nagroda Artystyczna Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (2004)[4]
  • Nagroda im. Kazimierza Ostrowskiego (2006)[4]
  • Nagroda Totus Tuus (2006)
  • Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za liczne obrazy, rysunki, grafiki i akwarele, za wielką pasję do książek i podróży oraz z okazji jubileuszu 40-lecia pracy artystycznej i dydaktycznej (2015)[13]
  • Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 40-lecia pracy twórczej (2016)[13]
  • Wielka Pomorska Nagroda Artystyczna za całokształt twórczości artystycznej (2019)[14]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Maciej Świeszewski [online], Zbrojownia Sztuki [dostęp 2022-01-24] (pol.).
  2. Daniel Chodowiecki Foundation [online], www.adk.de [dostęp 2022-01-27] (ang.).
  3. Podróż z wędką [online], www.polityka.pl, 2022 [dostęp 2022-10-14] (pol.).
  4. a b c ŚWIESZEWSKI MACIEJ, profesor Akademii Sztuk Pięknych – Encyklopedia Gdańska [online], gdansk.gedanopedia.pl [dostęp 2024-11-07].
  5. Ostatnia Wieczerza [online], Maciej Świeszewski [dostęp 2022-01-28] (pol.).
  6. Piotr Sarzyński, Dzieła zebrane, [w:] Niezbędnik Inteligenta 30 lat Paszportów POLITYKI, 2022, s. 74.
  7. Biografia — Maciej Świeszewski [online], swieszewski.com [dostęp 2024-04-24] (ang.).
  8. Wystawa "Wpół do jutra" — Maciej Świeszewski [online], swieszewski.com [dostęp 2024-04-24] (ang.).
  9. „Lech”. Nowy dar dla Muzeum Gdańska [online], media.muzeumgdansk.pl [dostęp 2022-03-23] (pol.).
  10. a b c d Wystawy — Maciej Świeszewski [online], swieszewski.com [dostęp 2024-04-24] (ang.).
  11. Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2024-11-07] (pol.).
  12. Laureaci medalu św. Wojciecha [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2024-11-07] (pol.).
  13. a b c Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2024-11-07] (pol.).
  14. Prof. Maciej Świeszewski nagrodzony za całokształt twórczości [online], Zbrojownia Sztuki [dostęp 2021-01-14] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]