Przejdź do zawartości

LOWA ET50

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ET/EB 50, ET/EB 54
Ilustracja
Historyczny wagon ET50 w Naumburgu w 2010
Dane ogólne
Kraj produkcji

 NRD

Producent

VVB LOWA Werdau (ET/EB 50),
VEB Waggonbau Gotha (ET/EB 54)

Lata produkcji

1950–1956

Dane techniczne
Liczba członów

1

Długość

10 500 mm

Szerokość

2180 mm

Wysokość

2990 mm (ET/EB 50)
3033 (ET/EB 54) mm

Masa

12 500 kg (ET 50), 13 500 kg (ET 54),
75000 (EB 50) kg

Moc silników

2 × 60 kW

Prędkość maksymalna

50 km/h

Wnętrze
Liczba miejsc siedzących

22

Liczba miejsc ogółem

82

Niskopodłogowość

0%

Ex-warszawska LOWA EB50 w Szczecinie, 1975
Pierwszy wagon silnikowy LOWA dla Lipska, 1952

Pod oznaczeniem ET/EB 50 zakłady VVB LOWA produkowały w fabryce w Werdau serię wagonów silnikowych oraz doczepnych, które eksploatowane były w większości sieci tramwajowych Niemieckiej Republiki Demokratycznej. W 1954 produkcję przejęły zakłady VEB Waggonbau Gotha, które nadały wyprodukowanym przez siebie egzemplarzom oznaczenia ET/EB 54. Tramwaje wytwarzano do 1956.

Wagony tramwajowe tego typu są pierwszymi wagonami tramwajowymi wyprodukowanymi w NRD oraz uważane są za protoplastów produkowanych od 1957 wagonów firmy Gothawagen. Ogółem wyprodukowano 249 dwuosiowych tramwajów silnikowych oraz 438 doczepnych. Dostawy wozów miały miejsce do wszystkich sieci tramwajowych w NRD z wyjątkiem sieci w miastach Bad Schandau, Eisenach, Erfurt, Mühlhausen i Woltersdorf. Część wyprodukowanych egzemplarzy zostało wyeksportowanych do Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i ZSRR.

Oznaczenie

[edytuj | edytuj kod]

Oficjalnie wagony tramwajowe oznaczono ET 50 oraz EB 50 względnie ET 54 i EB 54 (Einheits-Triebwagen/Beiwagen Baujahr 1950Pojedyncze-Silnikowe/Doczepne Rok produkcji 1950). Takie oznaczenia przyjęło większość przedsiębiorstw eksploatujących te wozy. W Lipsku wagony silnikowe oznaczono jako Typ 30, a doczepne jako Typ 62. W Berlinie wozy oznaczono zgodnie z nomenklaturą BVG jako B 50 i B 51. Warszawskie doczepy EB 50 po włączeniu do eksploatacji otrzymały oznaczenie Typ P18 im Einsatz.

Ponieważ powyższe wagony różniły się jedynie drobnymi szczegółami, można spotkać się także ze wspólnym oznaczeniem LOWA-Wagen względnie LOWA-Straßenbahnwagen.

Eksploatacja

[edytuj | edytuj kod]

Poniższa tabela zawiera listę miast, w których eksploatowane były tramwaje LOWA.

Państwo Miasto Rozstaw szyn ET 50 EB 50 ET 54 EB 54 Σ ET Σ EB Σ ET+EB
 NRD Berlin 1435 mm 0 20 0 20 0 40 40
Brandenburg 1000 mm 3 3 3 3 6 5 11
Chemnitz/Karl-Marx-Stadt 0925 mm 0 4 0 3 0 7 7
Cottbus 1000 mm 0 2 2 0 2 2 4
Dessau 1435 mm 1 1 3 0 4 1 5
Drezno 1450 mm 4 10 16 30 20 40 60
Frankfurt nad Odrą 1000 mm 1 0 2 7 3 7 10
Gera 1000 mm 3 2 2 5 5 7 12
Görlitz 1000 mm 0 0 3 6 3 6 9
Gotha 1000 mm 3 0 0 3 3 3 6
Halberstadt 1000 mm 1 2 1 0 2 2 4
Halle (Saale) 1000 mm 8 22 6 10 14 32 46
Hohenstein-Ernstthal 1000 mm 0 2 0 0 0 2 2
Jena 1000 mm 2 6 2 2 4 8 12
Klingenthal (DR) 1000 mm 0 0 2 2 2 2 4
Lipsk 1458 mm 9 34 6 52 15 86 101
Magdeburg 1435 mm 7 11 4 3 11 14 25
Naumburg 1000 mm 2 0 3 0 5 0 5
Nordhausen 1000 mm 2 0 0 0 2 0 2
Plauen 1000 mm 3 0 4 0 7 0 7
Poczdam 1435 mm 11 17 3 7 14 24 38
Rostock 1440 mm 3 11 11 16 14 27 41
Schöneiche 1000 mm 0 0 0 3 0 3 3
Schwerin 1435 mm 4 0 0 0 4 0 4
Staßfurt 1000 mm 0 0 1 0 1 0 1
Stralsund 1000 mm 3 0 1 0 4 0 4
Zwickau 1000 mm 3 6 4 0 7 6 13
 Polska Warszawa 1435 mm 0 16 0 0 0 16 16
 ZSRR Kiszyniów 1000 mm 0 0 5 5 5 5 10
Królewiec 1000 mm 0 0 28 37 28 37 65
Lwów 1000 mm 0 0 6 6 6 6 12
Mikołajów 1000 mm 0 0 4 4 4 4 8
Piatigorsk 1000 mm 0 0 11 10 11 10 21
Symferopol 1000 mm 0 0 4 4 4 4 8
Tallinn 1067 mm 0 0 20 20 20 20 40
Taszkent 1000 mm 0 0 8 9 8 9 17
Winnica 1000 mm 0 0 1 1 1 1 2
Wyborg 1000 mm 0 0 9 6 9 6 15
Suma: 73 169 175 274 248 443 691

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Peter Kalbe, Frank Möller, Volker Vondran: Die LOWA-Straßenbahnwagen der Typen ET 50/54 und EB 50/54. Verlag Dirk Endisch, 2012, ISBN 978-3-936893-69-4.
  • Volker Vondran: Die LOWA-Straßenbahnwagen. In: Verkehrsgeschichtliche Blätter. Heft 6, 1981.
  • Henry Wille: Die LOWA-Beiwagen des Typs B50/B51. In: Verkehrsgeschichtliche Blätter. Heft 7, 1979.