Przejdź do zawartości

Krogulec orientalny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krogulec orientalny
Tachyspiza virgata
(Temminck, 1822)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

jastrzębie

Plemię

Accipitrini

Rodzaj

Tachyspiza

Gatunek

krogulec orientalny

Synonimy
  • Falco virgatus Temminck, 1822[1]
  • Accipiter virgatus (Temminck, 1822)
Podgatunki

zobacz opis w tekście

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Krogulec orientalny[3] (Tachyspiza virgata) – gatunek średniej wielkości ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), zamieszkujący Azję Południową i Południowo-Wschodnią oraz Chiny i Tajwan.

Systematyka i zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Do gatunku tego włączano niekiedy krogulca japońskiego (T. gularis), traktowanego obecnie jako osobny gatunek[1]. Wyróżnia się 10[4] lub 11[1] podgatunków T. virgata:

  • T. virgata affinis Hodgson, 1836 – żyjący w północnych Indiach, Nepalu, środkowych i wschodnich Chinach oraz Indochinach,
  • T. virgata abdulalii Mees, 1981 – żyjący na Andamanach i Nikobarach,
  • T. virgata besra Jerdon, 1839 – żyjący w południowo-zachodnich Indiach i na Cejlonie,
  • T. virgata confusus Hartert, 1910 – żyjący w północnych i wschodnich Filipinach (wyspy Luzon, Mindoro, Negros i Catanduanes),
  • T. virgata fuscipectus Mees, 1970 – żyjący na Tajwanie,
  • T. virgata nisoides Blyth, 1847 – żyjący w Mjanmie i Tajlandii,
  • T. virgata quagga Parkes, 1973 – żyjący w południowo-wschodnich Filipinach (wyspy Cebu, Bohol, Leyte, Samar, Siquijor i Mindanao),
  • T. virgata quinquefasciatus Mees, 1984 – żyjący na wyspie Flores,
  • T. virgata rufotibialis Sharpe, 1887 – żyjący na północnym Borneo,
  • T. virgata vanbemmeli Voous, 1950 – żyjący na Sumatrze,
  • T. virgata virgata (Temminck, 1822) – żyjący na Jawie i Bali.

Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) nie uznaje podgatunku nisoides[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Głowa i szyja mają barwę czarną, po bokach rudawą, kark cętkowany na biało. Pokrywy uszne są jasnoszare, gardło płowo-białe, pokrywy skrzydłowe czarne. Zewnętrzna część ogona jest ciemnoszara, wewnętrzna jaśniejsza z trzema ciemnymi pasami. Klatka piersiowa i brzuch są biało-szare, woskówka żółtawa, dziób czarny, nogi pomarańczowo-żółte, oczy żółte. Osobniki tego gatunku osiągają długość ok. 28–30 cm.

Ekologia i zachowanie

[edytuj | edytuj kod]

Krogulce orientalne żyją w gęstych lasach, w pobliżu zbiorników wodnych, do wysokości ok. 2000 m n.p.m. Żywią się głównie mniejszymi ptakami, rzadziej małymi ssakami, jaszczurkami i dużymi owadami. Samice składają 4–5 białych jaj z brązowo-czerwonawymi elementami.

Status

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje krogulca orientalnego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Besra (Accipiter virgatus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
  2. a b Tachyspiza virgata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-31].
  4. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-10-31]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Accipiter virgatus. [w:] The Peregrine Fund [on-line]. [dostęp 2014-07-30]. (ang.).
  • James Murray: The Avifauna of the Island of Ceylon: A Systematic Account with Descriptions of All the Known Species of Birds Inhabiting the Island, Also Observations on Their Habits, Nidification, &c, and Tables of Their Geographical Distribution Throughout India. Asian Educational Services, 2005. ISBN 978-81-206-1974-6.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]