Kitel (judaizm)
Kitel – biała, długa, szeroka i przepasana szata noszona przez Żydów podczas niektórych uroczystości religijnych. W starożytności zakładana w każdy szabat i z okazji wszystkich większych uroczystości. Później używana podczas Rosz ha-Szana, w Jom Kipur oraz przez przewodniczącego w czasie sederu w Pesach, a także przez pana młodego w dniu ślubu, jak również przez ojca dziecka podczas obrzezania. W kitlu niekiedy chowani byli zmarli. W nurcie judaizmu postępowego kitel może być noszony również przez kobiety[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rafał Żebrowski: Kitel. W: Zofia Borzymowska (red.), Rafał Żebrowski: Polski słownik judaistyczny. Dzieje, kultura, religia, ludzie. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Prószyński i Spółka, 2003, s. 782. ISBN 83-7255-126-X. [dostęp 2019-04-11]. (pol.).
