Przejdź do zawartości

Kirił Georgiew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kirił Georgiew
Ilustracja
Kirił Georgiew, 2011
Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1965
Petricz

Obywatelstwo

Bułgaria
Macedonia Północna
Bułgaria
Macedonia Północna

Tytuł szachowy

arcymistrz (1984)

Ranking FIDE

2532 (01.07.2022)

Ranking krajowy FIDE

1[1]

Kirił Georgiew, bułg. Кирил Георгиев (ur. 28 listopada 1965 w Petriczu) – bułgarski szachista, w latach 2002–2005 reprezentant Macedonii, arcymistrz od 1984 roku.

Kariera szachowa

[edytuj | edytuj kod]
Kirił Georgiew, Wijk aan Zee 1988
Kirił Georgiew podczas bicia rekordu świata w seansie symultanicznym, Sofia 21/02/2009.

Od połowy lat osiemdziesiątych należy do szerokiej czołówki światowej. Pierwszy sukces na arenie międzynarodowej osiągnął w roku 1983, zdobywając w Belfort tytuł mistrza świata juniorów do lat 20. W następnym roku podzielił I m. w Sztokholmie (turniej Rilton Cup, edycja 1983/84), zwyciężył w Wijk aan Zee (turniej B) oraz po raz drugi zdobył medal mistrzostw świata juniorów, zajmując w fińskiej miejscowości Kiljava III miejsce (za Curtem Hansenem i Aleksiejem Driejewem). W latach 1984, 1986 i 1989 trzykrotnie zdobył mistrzostwo Bułgarii. W roku 1988 awansował do półfinału (w którym przegrał z Rafaelem Waganianem) rozegranych w Saint John mistrzostw świata w szachach błyskawicznych, wcześniej eliminując m.in. Garriego Kasparowa. W kolejnych latach odniósł szereg turniejowych zwycięstw, z których najważniejsze to: San Bernardino (1988), Elenite (1992 i 1995 wspólnie z Weselinem Topałowem), Budapeszt (1993), Belgrad (2000), Sarajewo (2001, turniej Bosna), Bad Wörishofen (2002) oraz Gibraltar (2006). W 2006 zdobył również brązowy medal na mistrzostwach Europy rozegranych w Kuşadası[2]. W 2009 podzielił I m. (wspólnie z Georgiem Meierem, Julio Grandą Zuniga i Viktorem Laznicką) w Pampelunie. W 2011 zwyciężył w Arinsalu. W 2014 zajął I m. w turnieju Karpos Open w Skopju[3].

Wielokrotnie startował w finałach indywidualnych mistrzostw Bułgarii, pięciokrotnie (1984, 1986, 1989, 2013, 2014) zdobywając złote medale.

Wielokrotnie reprezentował barwy swojego kraju na szachowych olimpiadach (czternastokrotnie w latach 1984–2010)[4]. Był również ośmiokrotnym uczestnikiem drużynowych mistrzostw Europy (w latach 1983–2011), zdobywając trzy medale za wyniki indywidualne: złoty (1999 – na II szachownicy) oraz dwa srebrne (1983 – na IX szachownicy i 2003 – na I szachownicy)[5].

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 lipca 2001, z wynikiem 2695 punktów zajmował wówczas 16. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 2. miejsce (za Weselinem Topałowem) wśród bułgarskich szachistów[6].

21 lutego 2009 ustanowił rekord świata pod względem największej jednoczesnej liczby partii w seansie symultanicznym. Spośród 360 pojedynków 284 wygrał, 70 zremisował, a 6 przegrał. Całe wydarzenie trwało 14 godzin, a odległość pomiędzy pierwszą i ostatnią szachownicą wynosiła pół kilometra[7]. Rekord ten został pobity w sierpniu 2009 przez irańskiego arcymistrza Mortezę Mahjooba.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]