Jan (Rudenko)

Jan

Władimir Rudenko
Biskup szujski i tiejkowski
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	8 listopada 1966 Nowosybirsk
Biskup szujski i tiejkowski
Okres sprawowania	od 2023
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia urżumska
Śluby zakonne	17 kwietnia 1998
Diakonat	24 maja 1998
Prezbiterat	4 października 1998
Nominacja biskupia	16 kwietnia 2016
Chirotonia biskupia	24 kwietnia 2016

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	24 kwietnia 2016
Miejscowość	Moskwa
Miejsce	Sobór Chrystusa Zbawiciela
Konsekrator	Cyryl
Współkonsekratorzy	Hilarion (Alfiejew), Lew (Cerpicki), Arseniusz (Jepifanow), Józef (Makiedonow), Sergiusz (Czaszyn), Beniamin (Lichomanow), Sawa (Michiejew), Filip (Nowikow), Nikon (Fomin), Hilarion (Kajgorodcew), Pitirim (Wołoczkow)
Współkonsekrowani biskupi Sawwacjusz (Pieriepiełkin) 30 października 2016 Mateusz (Samknułow) 2 grudnia 2016 Marek (Dawletow) 8 stycznia 2018 Aleksy (Orłow) 1 kwietnia 2018 Hipacy (Gołubiew) 21 sierpnia 2018 Spirydon (Morozow) 2 grudnia 2018 Leonid (Sołdatow) 6 stycznia 2019

Jan, imię świeckie Władimir Nikołajewicz Rudenko (ur. 8 listopada 1966 w Nowosybirsku) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Urodził się w rodzinie urzędniczej. Ukończył studia w Nowosybirskim Instytucie Elektrotechnicznym w 1988, następnie pracował w laboratorium naukowo-badawczym instytutu. W 1994 uzyskał stopień kandydata nauk w dziedzinie radiofizyki. Do 1998 wykładał w instytucie, który ukończył, w katedrze fizyki stosowanej i teoretycznej, od 1996 do 1998 jako docent.

W 1996 w soborze św. Aleksandra Newskiego w Nowosybirsku przyjął chrzest. W roku następnym zamieszkał w Szartomskim Monasterze św. Mikołaja we Wwiedienju jako świecki pracownik, zaś w 1998 został w nim posłusznikiem. 17 kwietnia 1998 złożył wieczyste śluby mnisze przed przełożonym wspólnoty archimandrytą Nikonem, przyjmując imię zakonne Jan na cześć św. Jana Chrzciciela. 24 maja tego samego roku arcybiskup iwanowski i kineszemski Ambroży wyświęcił go na diakona, zaś 4 października tego samego roku, w soborze Przemienienia Pańskiego w Iwanowie, na kapłana. Od 1998 do 1999 nauczał w Instytucie Teologicznym św. Jana Teologa w Iwanowie, następnie został jego prorektorem. W latach 2000–2005 był wykładowcą Państwowego Uniwersytetu w Iwanowie i Państwowego Instytutu Pedagogicznego w Szui, zaś od 2005 do 2014 nauczał w seminarium duchownym w Iwanowie. Równocześnie w 1999 został p.o. proboszcza budowanej właśnie cerkwi Wszystkich Świętych przy uniwersytecie w Iwanowie. W latach 2005–2006 był proboszczem cerkwi Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w tym samym mieście. Od 2009 do 2011 służył w soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Szui.

W 2001 w trybie zaocznym ukończył seminarium duchowne w Moskwie, zaś w 2005 – studia teologiczne na Moskiewskiej Akademii Duchownej, gdzie w 2006 uzyskał stopień kandydata nauk teologicznych.

W 2011 został dziekanem Szartomskiego Monasteru św. Mikołaja. Pięć lat później Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa workuckiego i usińskiego. W związku z tym otrzymał godność archimandryty. Jego chirotonia biskupa odbyła się 24 kwietnia 2016 w soborze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie, pod przewodnictwem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla.

Postanowieniem Świętego Synodu, przeniesiony 28 grudnia 2017 r. do eparchii moskiewskiej miejskiej jako jej wikariusz, z tytułem biskupa domodiedowskiego. Od lipca 2018 r. był równocześnie namiestnikiem Monasteru Nowospasskiego w Moskwie.

W 2019 r. przeniesiony na katedrę urżumską.

W 2023 r. Święty Synod mianował go biskupem szujskim i tiejkowskim.