Przejdź do zawartości

Ian Smith (kostarykański piłkarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Ian Smith (ur. 1998))
Ian Smith
Pełne imię i nazwisko

Ian Rey Smith Quirós

Data i miejsce urodzenia

6 marca 1998
Guápiles

Wzrost

177 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Alajuelense

Numer w klubie

4

Kariera juniorska
Lata Klub
2005–2015 Santos Guápiles
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2015–2017 Santos Guápiles 32 (0)
2016 Hammarby (wyp.) 0 (0)
2018–2020 Norrköping 37 (2)
2020– Alajuelense 87 (0)
W sumie: 156 (2)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2014–2015  Kostaryka U-17 12 (0)
2017  Kostaryka U-20 8 (0)
2021  Kostaryka U-23 2 (0)
2018–  Kostaryka 11 (0)
W sumie: 33 (0)
  1. Aktualne na: 7 listopada 2022. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 7 listopada 2022.

Ian Rey Smith Quirós (ur. 6 marca 1998 w Guápiles) – kostarykański piłkarz występujący na pozycji prawego obrońcy, reprezentant Kostaryki, od 2020 roku zawodnik Alajuelense.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Smith wychowywał się w Coopevigua 2, jednej z dzielnic miejscowości Guápiles w prowincji Limón[1]. Jest jedynakiem[2], jego ojciec był w przeszłości amatorskim piłkarzem[3]. Uczęszczał do prywatnej szkoły San Francisco de Asís, a następnie do dwujęzycznego liceum Liceo Experimental Bilingüe de Pococí[4]. W wieku siedmiu lat rozpoczął treningi w szkółce juniorskiej lokalnego klubu Santos de Guápiles[4]. Do pierwszej drużyny został włączony przez szkoleniowca Césara Eduardo Méndeza i w kostarykańskiej Primera División zadebiutował 5 kwietnia 2015 w wygranym 1:0 spotkaniu z UCR. Dzięki udanym występom w reprezentacjach juniorskich był obiektem zainteresowania ze strony czołowych klubów krajowych[3], a także zespołów z Francji, Portugalii i Skandynawii[5]. W listopadzie 2015 przebywał na pięciodniowych testach we francuskim Stade Rennais[6]. W kwietniu 2016 rozpoczął treningi ze szwedzkim Hammarby IF, a trzy miesiące później został wypożyczony przez ekipę ze Sztokholmu z opcją wykupu[7]. W drużynie Hammarby osiemnastolatek spędził pół roku, jednak nie zanotował żadnego występu w seniorskiej drużynie – grał wyłącznie w młodzieżowej lidze szwedzkiej, triumfując z Hammarby w tych rozgrywkach[8].

Po powrocie do Santosu, Smith wywalczył sobie niepodważalne miejsce w wyjściowym składzie, mimo młodego wieku zostając czołowym obrońcą ligi kostarykańskiej. Imponował szybkością, grą w obronie i podłączaniem się do akcji ofensywnych[3], w mediach coraz częściej zaczęto go określać następcą Cristiana Gamboi[1]. Wyróżniał się między innymi w rozgrywkach środkowoamerykańskiej Ligi CONCACAF, sensacyjnie docierając ze swoją drużyną do finału tego turnieju[9]. W styczniu 2018 powrócił do Szwecji, podpisując trzyletnią umowę z tamtejszym IFK Norrköping[10].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2015 Smith został powołany przez Marcelo Herrerę do reprezentacji Kostaryki U-17 na Mistrzostwa Ameryki Północnej U-17. Uprzednio występował w środkowoamerykańskich kwalifikacjach do tego turnieju (rozegrał w nich pełne dwa mecze). Podczas finałowego turnieju rozgrywanego w Hondurasie był podstawowym zawodnikiem swojej drużyny i wystąpił we wszystkich sześciu możliwych spotkaniach w wyjściowym składzie, zaś jego kadra zajęła trzecie miejsce w rozgrywkach. Siedem miesięcy później znalazł się w składzie na Mistrzostwa Świata U-17 w Chile, gdzie rozegrał cztery z pięciu możliwych meczów (wszystkie w wyjściowej jedenastce). Kostarykańczycy odpadli natomiast z juniorskiego mundialu w ćwierćfinale po porażce z Belgią (0:1).

W lutym 2017 Smith znalazł się w ogłoszonym przez Herrerę składzie reprezentacji Kostaryki U-20 na Mistrzostwa Ameryki Północnej U-20. Rozegrał wówczas cztery z pięciu możliwych spotkań (wszystkie z nich w pierwszym składzie), a Kostarykańczycy – pełniący wówczas rolę gospodarzy – uplasowali się na czwartym miejscu w kontynentalnym turnieju. W maju został powołany na Mistrzostwa Świata w Korei Płd. Na swoim kolejnym mundialu znów pełnił rolę podstawowego obrońcy swojej kadry i wystąpił we wszystkich czterech meczach (z czego we trzech w wyjściowym składzie), a jego drużyna zakończyła swój udział w krajowym czempionacie na 1/8 finału, ulegając późniejszemu triumfatorowi – Anglii (1:2).

W seniorskiej reprezentacji Kostaryki Smith zadebiutował za kadencji selekcjonera Óscara Ramíreza, 23 marca 2018 w wygranym 1:0 meczu towarzyskim ze Szkocją.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Daniel Jiménez: Ian Smith, el pupilo de Cristian Gamboa que sobresale en Santos de Guápiles. [w:] La Nación [on-line]. nacion.com, 2 sierpnia 2017. [dostęp 2018-03-25]. (hiszp.).
  2. ¿Quién es Ian Smith?. [w:] Federación Costarricense de Fútbol [on-line]. fedefutbol.com, 29 września 2015. [dostęp 2018-03-25]. (hiszp.).
  3. a b c Karol Espinoza: El chamaco de la Sele aprendió a cocinar en Suecia. [w:] La Teja [on-line]. lateja.cr, 17 marca 2018. [dostęp 2018-03-25]. (hiszp.).
  4. a b Esteban Valverde: Ian Smith, el futbolista que aprendió inglés por obligación y hoy le saca provecho en Suecia. [w:] La Nación [on-line]. nacion.com, 6 stycznia 2018. [dostęp 2018-03-25]. (hiszp.).
  5. Keish Gómez, Andrés Rojas: Ian Smith jugará en Suecia. [w:] Yashin Quesada [on-line]. yashinquesada.com, 30 maja 2016. [dostęp 2018-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 marca 2018)]. (hiszp.).
  6. Oscar Hernández Bravo: Santista Ian Smith hará pasantía en club francés. [w:] Evergol [on-line]. everardoherrera.com, 13 listopada 2015. [dostęp 2018-03-25]. (hiszp.).
  7. Hammarby lånar Ian Smith säsongen ut. [w:] Hammarby IF [on-line]. hammarbyfotboll.se, 2016. [dostęp 2018-03-25]. (szw.).
  8. Ian Smith lämnar Hammarby. [w:] Hammarby IF [on-line]. hammarbyfotboll.se, 2017. [dostęp 2018-03-25]. (szw.).
  9. Seleccionado juvenil de Costa Rica y estrella en la SCL Ian Smith se une al Norrkoping de Suecia. [w:] CONCACAF [on-line]. concacaf.com, 6 stycznia 2018. [dostęp 2018-03-25]. (hiszp.).
  10. Aron Forsberg: Officiellt: Förre Hammarby-spelaren klar för Norrköping. [w:] Fotbollskanalen.se [on-line]. fotbollskanalen.se, 5 stycznia 2018. [dostęp 2018-03-25]. (szw.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]