Havergal Brian

Havergal Brian
	; Havergal Brian, ok. 1900
Imię i nazwisko	William Havergal Brian
Data i miejsce urodzenia	29 stycznia 1876 ; Dresden
Pochodzenie	angielskie
Data i miejsce śmierci	28 listopada 1972 ; Shoreham-by-Sea
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor
	Multimedia w Wikimedia Commons

William Havergal Brian^[1] (ur. 29 stycznia 1876 w Dresden w hrabstwie Staffordshire, zm. 28 listopada 1972 w Shoreham-by-Sea w hrabstwie Sussex^[1]^[2]) – angielski kompozytor.

Życiorys

Pochodził z klasy robotniczej^[3]. Był muzycznym samoukiem^[1]^[2]. W młodości był organistą w kościele w Meir^[2]. Przyjaźnił się z Edwardem Elgarem, Granvillem Bantockiem^[1]^[3] oraz Frederickiem Deliusem^[3]. Pozostał jednak na uboczu ówczesnego angielskiego życia muzycznego^[3]. Zdobył sobie popularność skomponowaną w 1905 roku pieśnią na chór Shall I compare thee to a summer day?^[1] Kolejne jego wczesne kompozycje wykonywane były na różnych festiwalach muzycznych, w tym w 1907 roku na The Proms^[3]. W 1913 roku przeprowadził się do Londynu, gdzie w następnych latach pisywał jako krytyk muzyczny do czasopism takich jak Musical Opinion^[3] i Musical World^[1]. W tym czasie jego muzyka popadła w zapomnienie^[2]^[3]. Ponownie odkryto ją na przełomie lat 40. i 50.^[1]^[2]^[3]

Twórczość

Muzyka Briana utrzymana była w idiomie późnoromantycznym^[1]. Przez większość życia tworzył monumentalne dzieła instrumentalno-wokalne, cechujące się potężnym brzmieniem orkiestry, upodobaniem do stosowania instrumentów dętych blaszanych i harmoniką utrzymaną w systemie tonalnym^[1]^[2].

Skomponował m.in. 32 numerowane symfonie (w tym I „The Gothic” na głosy solowe, chóry, 4 zespoły instrumentów dętych i orkiestrę symfoniczną 1927, IV „Das Siegeslied” na sopran, chór i orkiestrę 1933, V „Wine of Summer” na baryton i orkiestrę 1937), For Valour (1902), 5 English Suites, koncert skrzypcowy (1935), Ave atque vale (1968), Pantalon and Columbine na małą orkiestrę (1899), Adagio e dolente na wiolonczelę i fortepian (1947), utwory na fortepian: 4 Miniatures (1918), Preludium i fuga d-moll-D-dur (1924), Podwójna fuga E-dur (1924), utwory na chór a cappella: Shall I compare thee to a summer day? (1905), He was a rat (1913), Vitalspark of heavenly flame (1925), By the Waters of Babylon na baryton, chór i orkiestrę (1903), The Vision of Cleopatra na głosy solowe, chór i orkiestrę (1908), opery The Tigers do własnego libretta (1918, orkiestracja 1930), Turandot do libretta według Carlo Gozziego (1951), Faust do libretta według J.W. Goethego (1956), Agamemnon do libretta według Ajschylosa (1957)^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab, suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1998, s. 70. ISBN 978-83-224-0492-8.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 107. ISBN 0-674-37299-9.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Charles Edward McGuire, Steven E. Plank: Historical Dictionary of English Music ca. 1400–1958. Lanham: Scarecrow Press, 2011, s. 60. ISBN 978-0-8108-5750-6.

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab, suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1998, s. 70. ISBN 978-83-224-0492-8.

[harvard-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 107. ISBN 0-674-37299-9.

[historical-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Charles Edward McGuire, Steven E. Plank: Historical Dictionary of English Music ca. 1400–1958. Lanham: Scarecrow Press, 2011, s. 60. ISBN 978-0-8108-5750-6.

[1]

[2]

[3]