Sornik szponiasty
| Feroculus feroculus[1] | |
| (Kelaart, 1850) | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj |
Feroculus |
| Gatunek |
sornik szponiasty |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Sornik szponiasty[3] (Feroculus feroculus) – gatunek ssaka z rodziny ryjówkowatych (Soricidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Feroculus. Znany z około 10 osobników[4].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Takson po raz pierwszy opisany przez E. F. Kelaarta w 1850 roku pod nazwą Sorex feroculus[5]. Jako miejsce typowe autor wskazał Nuwara Elija w Sri Lance[5]. Jedyny przedstawiciel rodzaju Feroculus utworzonego przez E. F. Kelaarta w 1852 roku[6].
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Występuje na Sri Lance i w południowych Indiach (Eravikulam National Park w Kerala oraz w Tamil Nadu). Zamieszkuje górskie lasy na wysokości 2200–2400 m n.p.m. Przebywa głównie na bagnach i mokradłach.
Charakterystyka ogólna
[edytuj | edytuj kod]Ssak o długości ciała 106–118 mm, ogona 56–73 mm i wadze 35 g. Miękkie futro na grzbiecie i bokach koloru czarnopłowego, spód ciała nieco jaśniejszy. Ogon jest ciemny z wyjątkiem kilku jasnych włosów na końcu. Głowa o długim pysku i dużych uszach. Przednie nogi są dłuższe od tylnych. Na palcach przednich łap długie pazury. Uzębienie podobne do uzębienia gatunku Solisorex pearsoni.
Tryb życia, biologia rozrodu i wychowanie młodych są słabo poznane.
Zagrożenie i ochrona
[edytuj | edytuj kod]W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii zagrożony EN [2]. Zagrożeniem jest ingerencja człowieka w naturalne środowisko tego ssaka.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Feroculus feroculus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b A. Goonatilake, W.L.D.P.T.S., S. Molur, Feroculus feroculus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-08-08] (ang.).
- ↑ Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 67. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Insectivore, Tree Shrew & Elephant Shrew Specialist Group: Keiaart's long-clawed shrew (Feroculus feroculus). The Shrew Site. [dostęp 2008-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 grudnia 2010)]. (ang.).
- ↑ a b E. F. Kelaart. Description of New Species and Varieties of Mammals found in Ceylon. „Journal of the Ceylon Branch of the Royal Asiatic Society”. 2 (5), s. 325, 1850. (ang.).
- ↑ E. F. Kelaart: Prodromus Faunæ Zeylanicæ: Being Contributions to the Zoology of Ceylon. Cejlon: Printed for the Author, 1852, s. 31. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Feroculus feroculus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 27 grudnia 2008]