Przejdź do zawartości

Brew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brew
eyebrow
supercilium
ilustracja
Narządy

Włosy

Brew i oko mężczyzny

Brew (łac. supercilium) – łukowata wypukłość na kości czołowej nad oczodołem porastająca krótkimi włosami. Podstawową jej funkcją jest ochrona oka przed dostaniem się do niego potu i wody deszczowej (również krwi przy urazach głowy).

Włosy brwi różnią się budową histologiczną od tych porastających większą część ludzkiego ciała. Cecha wyróżniająca to część rdzenna. Upodabnia ona włosy ludzkich brwi i rzęs do sierści innych zwierząt[1].

Gęstsze brwi występują u mężczyzn oraz u osób młodszych. Zabiegi polegające na modelowaniu brwi w celu uzyskania symetrii prowadzą do postrzegania twarzy jako atrakcyjniejszych[2].

Golenie brwi wraz z całym owłosieniem głowy było zabiegiem stosowanym przez kapłanów Starożytnego Egiptu, a w modzie występowało od średniowiecza. W osiemnastowiecznej Anglii przyklejano na ich miejsce „mysie skórki”, w okresie dwudziestolecia międzywojennego natomiast rysowano nad nimi delikatne kreski. W Iranie modyfikacja brwi związana jest z obrzędem przejścia ze stanu wolnego do małżeńskiego u kobiet. Dzień przed jej ślubem nadaje się im kształt przypominający znak diakrytyczny daszka[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tadeusz Cichocki, Jan Andrzej Litwin, Jadwiga Mirecka: Kompendium histologii : podręcznik dla studentów nauk medycznych i przyrodniczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2002, s. 223. ISBN 83-233-1596-5.
  2. a b Szybowska 2016 ↓, s. 140-141.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]