Przejdź do zawartości

Bolesław Garboś

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Garboś
Ilustracja
Bolesław Garboś (rysunek, 2019)
Data i miejsce urodzenia

14 maja 1920
Chmielów

Data i miejsce śmierci

8 czerwca 1999
Tarnobrzeg

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

poezja

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Bolesław Garboś (ur. 14 maja 1920 w Chmielowie[1][2][3], zm. 8 czerwca 1999[4] w Tarnobrzegu[3][1]) – polski poeta i prawnik.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego rodzicami byli Jan i Karolina z domu Strojek[1]. Ojciec był pracownikiem policyjnym, a po II wojnie światowej pracował jako bibliotekarz[1]. Ukończył sandomierskie gimnazjum – Collegium Gostomianum[4], gdzie uzyskał maturę[3][1]. Podczas II wojny światowej przebywał w Ciosach, prowadził działalność konspiracyjną[3]. Po II wojnie światowej publikował swoje teksty w prasie[2], debiutował na łamach „Słowa Polskiego” w 1946 roku[4]. Ukończył studia prawnicze na uniwersytecie we Wrocławiu[1]; po dziesięciu latach starań został przyjęty na aplikację sądową do Kielc[1]. Zamieszkał w Sandomierzu, pracował jako sędzia[2] w sądach wojewódzkich w Kielcach i Tarnobrzegu[4][3] (w latach 1976–1986[1]). Pierwszą książkę – tom poetycki Nie uchybiając męstwu wydał w 1979 roku[4]. Był członkiem Kieleckiego Oddziału Związku Literatów Polskich[5] od 1997 roku[6]. Zmarł w Tarnobrzegu, został pochowany na Cmentarzu Katedralnym w Sandomierzu; na grobie poety znajduje się płaskorzeźba z jego wizerunkiem autorstwa Szczepana Siudaka[3].

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Był laureatem 20 konkursów poetyckich[3][1]. Wybrane wyróżnienia:

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Książki poetyckie:

  • Nie uchybiając męstwu, Wydawnictwo Łódzkie[8]1979[2]
  • Bez poczucia posłannictwa, Wydawnictwo Łódzkie, 1981[8][2]
  • Sandomierz niepocieszony, Miniatura[9], 1990[8]
  • Gdy pogoń staje się ucieczką, Miniatura, 1991[9][8]
  • Nikt nie jest bezpieczny, Miniatura, 1991[9][8]
  • Sandomierz z wiślanej mgły, Miniatura, 1991[9]
  • Nieunikniony Zachód, Miniatura, 1993[8]
  • Wybór poezji, Oficyna Wydawnicza „Ston”, 1993[9][8][4]
  • Sandomierz na skarpie, Miniatura, cop. 1997[8]
  • Wiersze wybrane, Miniatura, 1999[8]

Był redaktorem almanachu poetyckiego Pierwszy komunikat, który wydano w Sandomierzu w 1976 roku[8], był także jednym z redaktorów czasopisma „Notatnik Sandomierski”[9]. Ponadto opracował antologię Wiersze o Sandomierzu, która ukazała się w Wydawnictwie Łódzkim w 1980 roku[10][8]. Wiersze Bolesława Garbosia zostały przełożone na język angielski przez Piotra Madeja, ukazały się w wydawnictwie Miniatura pt. Selected poems w 2000 roku[8].

Recepcja

[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Żak napisał o nim opracowanie monograficzne pt. Bolesław Garboś (poeta – filozof – prawnik), które ukazało się w Agencji Wydawniczej „Gens” w serii „Sylwetki Współczesnych Pisarzy” w 1997 roku w Kielcach[11][5].

Poeta Grzegorz Kozera określił Bolesława Garbosia „poetą wybitnym”[4], a zdaniem Piotra Kuncewicza twórczość Bolesława Garbosia to[2]:

[…] poezja filozoficzna, spekulująca, w tonacji mocno ciemnej, a niekiedy ironicznej. Osią tych rozważań jest czas, a wszystko do tego stopnia jest zamierzchłością, że, zwłaszcza w pierwszym tomie, panuje tutaj metaforyka archeologiczna, jakby nasze życie i ciało było nawarstwieniem kopalin. Jest w tej chłodnej, intelektualnej kalkulacji jakieś zadziwienie wewnętrzne, jest poczucie wszechwzględności wszystkiego. To niby nie są rzeczy całkiem nowe, ale Garboś pisze własnym, bardzo gęstym i nasyconym językiem. To twórczość, której zdecydowanie należy się więcej uwagi.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n Absolwenci. Bolesław Garboś. I Liceum Ogólnokształcące Collegium Gostomianum. [dostęp 2019-05-14].
  2. a b c d e f Piotr Kuncewicz: Agonia i nadzieja. Poezja polska od 1956. Gdańsk: Tower Press, 2001, s. 208.
  3. a b c d e f g Joanna Sarwa: Sandomierz: Płaskorzeźba na grobowcu Bolesława Garbosia. Radio Leliwa, 2015-11-25. [dostęp 2019-05-13].
  4. a b c d e f g h i Grzegorz Kozera: Bolesław Garboś – wielki zapomniany poeta. 2013-05-26. [dostęp 2019-05-13].
  5. a b Stec 1999 ↓, s. 5.
  6. Rocznice regionalne. Beata Piotrowska (oprac.). circa 2005, s. 63.
  7. Stec 1999 ↓, s. 4.
  8. a b c d e f g h i j k l Wyniki wyszukiwania: Garboś, Bolesław. [w:] NUKAT [on-line]. Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie. [dostęp 2019-05-13].
  9. a b c d e f Wykaz ↓, s. 7.
  10. Wykaz ↓, s. 18.
  11. Wykaz ↓, s. 20.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]