Przejdź do zawartości

Anatana indyjska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Anathana ellioti)
Anatana indyjska
Anathana ellioti
(Waterhouse, 1850)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

wiewióreczniki

Rodzina

tupajowate

Rodzaj

Anathana
Lyon, 1913[1]

Gatunek

anatana indyjska

Synonimy
  • Tupaia ellioti Waterhouse, 1850[2]
  • Anathana wroughtoni Lyon, 1913[3]
  • Anathana pallida Lyon, 1913[4]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Anatana indyjska[6] (Anathana ellioti) – gatunek ssaka z rodziny tupajowatych (Tupaiidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Anatana indyjska występuje od środkowej do południowej części półwyspowych Indii, od gór Satpura na wschód do południowo-zachodniego Biharu[7].

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1850 roku brytyjski przyrodnik George Robert Waterhouse nadając mu nazwę Tupaia Ellioti[2]. Miejsce typowe to wzgórza między Cuddapah i Nellox, Andhra Pradesh, Indie[2][8][9]. Holotyp to zamontowana skóra bez czaszki dorosłego samca (sygnatura BMNH 1850.1.21.5) ze zbiorów Muzeum Historii Naturalnej w Londynie; okaz zebrany przez Waltera Elliota[10][11]. Jedyny przedstawiciel rodzaju anatana[6] (Anathana), który zdefiniował w 1913 roku amerykański przyrodnik Marcus Ward Lyon[1].

Lyon w 1913 roku podzielił rodzaj Anathana na trzy gatunki (A. ellioti, A. pallida i A. wroughtoni), ale w toku późniejszych badań zostały one zsynonimizowane[7].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[7].

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 165–200 mm, długość ogona 150–230 mm, długość ucha 13–15 mm, długość tylnej stopy 41–45 mm; brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała[14][15].

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek wszystkożerny, żywi się różnymi owadami, dżdżownicami i owocami. Prowadzą głównie naziemny tryb życia. Spłoszone uciekają na drzewa. Prowadzą samotniczy tryb życia.

Status zagrożenia

[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (ang. least concern ‘najmniejszej troski’)[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Lyon 1913 ↓, s. 120.
  2. a b c G.R. Waterhouse. Description of a new species of Tupaia discovered in Continental India by Walter Elliot, Esq. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1849, s. 107, 1849. (ang.). 
  3. Lyon 1913 ↓, s. 123.
  4. Lyon 1913 ↓, s. 124.
  5. a b S. Molur 2016, Anathana ellioti, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021, wersja 2021-1 [dostęp 2021-07-14] (ang.).
  6. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 26–27. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  7. a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 130. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  8. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Anathana ellioti. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-07-14].
  9. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Anathana ellioti (Waterhouse, 1850). [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-30]. (ang.).
  10. Lyon 1913 ↓, s. 122.
  11. 1850.1.21.5. [w:] Data Portal [on-line]. Natural Museum History. [dostęp 2023-08-30]. (ang.).
  12. Misc.: Survey of Source Languages. Curiosities of Biological Nomenclature. [dostęp 2021-07-14]. (ang.).
  13. B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 125. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
  14. M. Hawkins: Family Tupaiidae (Treeshrews). W: R.A. Mittermeier & D.E. Wilson (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 8: Insectivores, Sloths and Colugos. Barcelona: Lynx Edicions, 2018, s. 263–264. ISBN 978-84-16728-08-4. (ang.).
  15. Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 84. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]