28 Pułk Piechoty Obrony Krajowej
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1 października 1899 |
| Rozformowanie |
1918 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Tradycje | |
| Kontynuacja |
Pułk Strzelców Nr 28 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk Alexander Řezáč |
| Działania zbrojne | |
| I wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
Pułk Piechoty Obrony Krajowej Pisek Nr 28 – pułk piechoty cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej.
Historia pułku
[edytuj | edytuj kod]Pułk został sformowany 1 października 1899 roku z połączenia 3. Batalionu Polowego, który stacjonował w miejscowości Písek (niem. Pisek) i dotychczas wchodził w skład Pułku Piechoty Obrony Krajowej Pilsen Nr 7 oraz 3. Batalionu Polowego, który stacjonował w Benešov (niem. Beneschau) i należał do Pułku Piechoty Obrony Krajowej Prag Nr 8. Trzeci batalion został utworzony od podstaw[1].
Okręg uzupełnień: Písek, Jindřichův Hradec (niem. Neuhaus), Benešov[2].
Kolory pułkowe: trawiasty (grasgrün), guziki srebrne z numerem „28”. W lipcu 1914 roku skład narodowościowy pułku: 79% – Czesi, 20% – Niemcy[3].
W latach 1899–1914 komenda pułku oraz I i III bataliony stacjonowały w miejscowości Písek, natomiast II batalion w Benešovie[1][2].
W 1914 roku pułk wchodził w skład 42 Brygady Piechoty Obrony Krajowej należącej do 21 Dywizji Piechoty Obrony Krajowej w Pradze, która była rozlokowana na terytorium VIII Korpusu[4]
W czasie I wojny światowej pułk brał udział w walkach z Rosjanami 1915 roku w Galicji, między innymi w okolicach Gorlic. Największe straty pułk poniósł w bitwie gorlickiej 2 maja 1915 roku w okolicach Ropicy Górnej. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach: Cmentarz wojenny nr 67 - Ropica Ruska, Cmentarz wojenny nr 69 - Przegonina, Cmentarz wojenny nr 77 - Ropica Ruska.
11 kwietnia 1917 roku oddział został przemianowany na Pułk Strzelców Nr 28 (niem. Schützenregiment Nr 28).
Żołnierze
[edytuj | edytuj kod]- Komendanci pułku
- płk Alexander von Řezáč (1899[1]–1905)
- płk Artur Habel (1906)
- płk Adalbert Kocourek (1907–1911)
- płk Franz von Veith (1911–1914[2])
- płk Josef Fiedler (1914)
- Oficerowie
- ppor. rez. Henryk Heber
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1900 ↓, s. 436.
- ↑ a b c Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1914 ↓, s. 282.
- ↑ Landwehr-Infanterie-Regimenter as at July 1914.. [dostęp 2010-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)].
- ↑ Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1914 ↓, s. 53.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1900. Wiedeń: styczeń 1900.
- Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1914. Wiedeń: styczeń 1914.
- www.mlorenz.at: Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914. [dostęp 2010-03-16]. (niem.).
- Glenn Jewison & Jörg C. Steiner: Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918. [dostęp 2010-03-16]. (niem.).
- Waldemar Fronczak i in.: Polegli na ziemiach polskich z K.K. Landwehr-Infanterieregiment Nr 28. [dostęp 2010-03-16]. (pol.).
