Rusophycus
Rusophycus Hall, 1852 – ichnorodzaj skamieniałości śladowych w formie hieroglifu, będący prawdopodobnie skamieniałymi odlewami tropów trylobitów.
Rusophycus ma kształt dwupłatowego kopca podzielonego wgłębieniem. We wgłębieniu mogą być widoczne odciski pygidium lub segmentów trylobita[1].
Podobnie jak inne skamieniałości tego typu, okazy należące do tego ichnorodzaju charakteryzuje znaczna zmienność i bardziej jest on definiowany przez sposób powstania niż ścisłe cechy morfologiczne[1].
Okazy Rusophycus są zwykle hieroglifami, czyli nie samymi śladami na powierzchni podłoża, na którym znajdował się trylobit, ale odlewami śladów znajdującymi się na spągu warstwy przykrywającej to podłoże[2]. Czasem podkreśla się tę różnicę, rezerwując nazwę Rusophycus tylko dla hieroglifów[1].
Okazy Rusophycus znajdowane są w płytkomorskich utworach od kambryjskich po dewońskie na półkuli północnej[1].
Rusophycus interpretuje się jako ślady spoczywania na podłożu. Inne hieroglify śladów pozostawionych w podłożu przez trylobity to Cruziana d'Orbigny, 1842 (ślady pełzania i gzebania), Diplichnites Dawson, 1873 (ślady kroczenia, stąpania) i Dimorphichnus Seilacher, 1955 (ślady kroczenia lub pływania nad powierzchnią z szorowaniem po niej bokiem). Razem tworzą ichnocenozę związaną z życiem trylobitów, ale również innych towarzyszących im zwierząt[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Andrzej Radwański, Piotr Roniewicz. Upper Cambrian trilobite ichnocoenosis from Wielka Wisniowka (Holy Cross Mountains, Poland). „Acta Palaeontologica Polonica”. 8 (2), s. 259-280, 1963. (ang.).
- ↑ Urszula Radwańska: Przewodnik do ćwiczeń z podstaw paleontologii. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1995, s. 17-18. ISBN 83-230-0703-9.