Przejdź do zawartości

Pustynia neptunowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rozkład masy w funkcji okresu orbitalnego planet (ze zmierzoną masą).
Niebieski – planety odkryte za pomocą tranzytu.
Zielony – planety odkryte pomiarami prędkości radialnych.
Szary – planety odkryte innymi metodami.
Czarne linie zaznaczają obszar pustyni naptunowej.
Czerwonym krzyżem oznaczono NGTS-4b.

Pustynia neptunowa (ang. Neptunian desert) – obszar wokół gwiazdy, w którym nie znaleziono egzoplanet wielkości Neptuna (około 0,1 masy Jowisza) i okresach krótszych niż 2–4 dni. Taki region jest poddawany silnemu promieniowaniu gwiazdy, co uniemożliwia planetom utrzymanie gazowej atmosfery, pozostaje jedynie skaliste jądro[1][2].

W 2018 w obserwatorium Paranal odkryto planetę pozasłoneczną NGTS-4b o rozmiarze minineptuna, ale krążącą wokół gwiazdy w obszarze pustyni neptunowej. Pomimo tak bliskiej odległości od gwiazdy zachowała swoją atmosferę[1][3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Richard G. West, Edward Gillen, Daniel Bayliss i inni. NGTS-4b: A sub-Neptune Transiting in the Desert. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 486 (4), s. 5094, 2019-07. DOI: 10.1093/mnras/stz1084. (ang.). 
  2. Agnieszka Nowak: „Zakazana” planeta odnaleziona na „Pustyni Neptunowej”. urania.edu.pl, 2019-06-01. [dostęp 2020-02-08].
  3. Bartłomiej Pawlak: Naukowcy odkryli „zakazaną planetę”. Jest ogromna, niezwykle gorąca i ma atmosferę. gazeta.pl, 2019-05-30. [dostęp 2024-11-01].