Oliwnik wąskolistny

Oliwnik wąskolistny
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	różowce
Rodzina	oliwnikowate
Rodzaj	oliwnik
Gatunek	oliwnik wąskolistny
	Nazwa systematyczna
	Elaeagnus angustifolia L.; Sp. pl. 1:121. 1753
Synonimy
	Elaeagnus hortensis M. Bieb.; Elaeagnus moorcroftii Wall. ex Schltdl.;
	Elaeagnus hortensis M. Bieb.; Elaeagnus moorcroftii Wall. ex Schltdl.;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Oliwnik wąskolistny (syn. oliwnik zwyczajny) Elaeagnus angustifolia L. – gatunek rośliny z rodziny oliwnikowatych. Występuje na obszarze od Europy po środkową Azję i Himalaje, ponadto w Chinach^[3]. W Polsce jest dość często uprawiany, czasami dziczejący i lokalnie zadomowiony (kenofit)^[5].

Morfologia

Pokrój: Małe drzewo lub rozłożysty krzew o wysokości do 6 m. Młode gałązki słabo cierniste; starsze – cierniste, srebrzystobiałe. Boczne gałązki nie drewnieją i nie opadają.
Liście: Liście lancetowate do 5 cm długości, z obu stron pokryte srebrzystymi włoskami. Liście opadają późno i nie tracą zabarwienia.
Kwiaty: Promieniste, rurkowate, silnie i przyjemnie pachnące. Mają pojedynczy, 4-krotny okwiat, 1 słupek, 4 pręciki. Z zewnątrz srebrzyste, wewnątrz żółte, stoją po 2-3 w kątach liści. Kwitnie w połowie czerwca. Roślina miododajna.
Owoc: Srebrzystobiaławy, podługowaty pestkowiec, suchy i mączysty.

Zastosowanie

Roślina ozdobna. Ze względu na swoje srebrzyste liście i ładny pokrój uprawiany w parkach, alejach i na skwerach.
Jest odporny na dymy przemysłowe i suszę, dlatego też nadaje się do zadrzewiania piaszczystych nieużytków i rekultywacji terenów poprzemysłowych oraz do sadzenia w miastach.

Uprawa

Jest łatwy w uprawie, nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Można go silnie przycinać, wówczas zagęszcza się i ma ładniejszy pokrój. Rozmnaża się go przez wysiew nasion.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-23] (ang.).
↑ ^a ^b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-26].
↑ Elaeagnus angustifolia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ B. Tokarska-Guzik, Z. Dajdok, M. Zając, A. Zając, A. Urbisz, W. Danielewicz: Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. Warszawa: Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, 2012. ISBN 978-83-62940-34-9.

Bibliografia

Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-23] (ang.).

[grin-3] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-26].

[iucn-4] Elaeagnus angustifolia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Obce2012-5] B. Tokarska-Guzik, Z. Dajdok, M. Zając, A. Zając, A. Urbisz, W. Danielewicz: Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. Warszawa: Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, 2012. ISBN 978-83-62940-34-9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]