Przejdź do zawartości

Magnus Krog

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Magnus Krog
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 marca 1987
Høydalsmo

Klub

Høydalsmo IL

Debiut w PŚ

6.12 2008, Trondheim (43. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

11.03 2011, Lahti
(18. miejsce – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

25.11 2011, Ruka
(1. miejsce – Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
złoto Soczi 2014 Sztafeta
brąz Soczi 2014 Gundersen HS106
Mistrzostwa świata
srebro Val di Fiemme 2013 Sztafeta
srebro Lahti 2017 Sztafeta
srebro Lahti 2017 Sprint drużynowy
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Tarvisio 2007 Sztafeta
Puchar Świata (najlepszy biegacz)
2. miejsce
2018/2019
Puchar Kontynentalny
2. miejsce
2010/2011
3. miejsce
2007/2008

Magnus Krog (ur. 19 marca 1987 roku w Høydalsmo) – norweski narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, dwukrotny medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata i brązowy medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy Magnus Krog zaprezentował się na arenie międzynarodowej 5 lutego 2005 roku w Karpaczu, podczas zawodów Pucharu Świata B. Zajął tam 23. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena na normalnej skoczni. Nieco ponad miesiąc później zajął siódme miejsce w sprincie w fińskim Vuokatti. W klasyfikacji końcowej sezonu 2004/2005 zajął 54. miejsce.

Kolejny raz pojawił się dwa lata później, w połowie marca 2007 roku startując na mistrzostwach świata juniorów w Tarvisio. Wraz z kolegami z reprezentacji wywalczył tam brązowy medal w konkursie drużynowym. Indywidualnie był siódmy w Gundersenie oraz trzynasty w sprincie. W sezonie 2007/2008 Pucharu Świata B po raz pierwszy indywidualnie stanął na podium. Miało to miejsce 8 marca 2008 roku w Eisenerz, gdzie był trzeci w Gundersenie. Trzecie miejsce w tej konkurencji zajął także 14 marca w Pragelato, a w rozgrywanym dwa dni później sprincie był już najlepszy. W klasyfikacji końcowej tego sezonu zajął trzecie miejsce.

Pod koniec 2008 roku, 6 grudnia w Trondheim Krog zadebiutował w zawodach Pucharu Świata, zajmując 43. miejsce w Gundersenie. Dzień później zajął w tej samej konkurencji 47. miejsce. Został zgłoszony także do zawodów w Vikersund w dniach 14 i 15 marca 2009 roku, ale ostatecznie nie wystartował. Ponieważ nie zdobył punktów nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej sezonu 2008/2009. W sezonie 2009/2010 pojawił się tylko trzy razy: 6 i 7 marca 2010 roku w swojej rodzinnej miejscowości dwukrotnie zajął drugie miejsce. Tydzień później wystąpił w konkursie metodą Gundersena w Oslo, gdzie zajął 31. miejsce.

Kolejny start w Pucharze Świata zaliczył 5 grudnia 2010 roku w Lillehammer, gdzie zajął 33. miejsce w Gundersenie. Na następny występ musiał poczekać do marca 2011 roku, kiedy to 11 marca w Lahti zajął 18. miejsce. Tym samym zdobył wtedy swoje pierwsze punkty PŚ. Dzień później był trzynasty. Dało mu to 41. pozycję w klasyfikacji generalnej sezonu 2010/2011. W międzyczasie startował w Pucharze Kontynentalnym, w którym sześciokrotnie stawał na podium, w tym wygrał zawody Gundersenem na normalnej skoczni 13 lutego roku w Szczyrku oraz 19 i 20 lutego 2011 roku w Kranju. W klasyfikacji końcowej sezonu 2010/2011 Pucharu Kontynentalnego był drugi.

W lecie 2011 roku wystartował w czternastej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. Punktował w każdym swoim starcie, a 31 sierpnia w Libercu zajął trzecie miejsce w Gundersenie, ustępując tylko dwóm Austriakom: Christophowi Bielerowi i Bernhardowi Gruberowi. W klasyfikacji końcowej zajął szóste miejsce. Na początku sezonu 2011/2012 wygrał inauguracyjne zawody Pucharu Świata w Ruce. Było to jego pierwsze podium i zarazem pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata. Na podium stanął także 11 grudnia w Ramsau, gdzie był drugi. Podczas zawodów w Oberstdorfie w styczniu 2012 roku Krog nie ustał jednego ze skoków i upadł doznając wstrząśnienia mózgu i złamania obojczyka[1]. Zmuszony był opuścić kilka konkursów, co pogrzebało jego szanse na walkę o wysokie miejsce w klasyfikacji końcowej. Do rywalizacji powrócił dopiero pod koniec lutego[2] i sezon zakończył na 21. pozycji w klasyfikacji generalnej.

W lutym 2013 roku brał udział w mistrzostwach świata w Val di Fiemme, gdzie wspólnie z Jørgenem Gråbakiem, Håvardem Klemetsenem i Magnusem Moanem zdobył srebrny medal w drużynie. W indywidualnych występach zajął dziesiąte miejsce na normalnym obiekcie, a na dużej skoczni był osiemnasty. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Soczi zdobył brązowy medal na normalnej skoczni, przegrywając tylko z Niemcem Erikiem Frenzelem i Japończykiem Akito Watabe. Na tych samych igrzyskach Norwegowie w takim samym składzie co na MŚ w Val di Fiemme zdobyli złoty medal w drużynie. Olimpijski konkurs na dużej skoczni Krog zakończył na dwunastej pozycji.

W kwietniu 2021 roku ogłosił zakończenie kariery[3].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
3. 12 lutego 2014 Rosja Soczi Gundersen HS106/10 km 23:50,2 min +8,1 s Niemcy Eric Frenzel
12. 18 lutego 2014 Rosja Soczi Gundersen HS140/10 km 22:45,5 min +36,7 s Norwegia Jørgen Gråbak
1. 21 lutego 2014 Rosja Soczi Sztafeta HS140/4x5 km[4] 47:13,5 min
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
10. 22 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:13.2 min +57.6 s Francja Jason Lamy Chappuis
2. 24 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Sztafeta HS106/4x5 km[5] 57:34.0 min +0.4 s  Francja
18. 28 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 27:22.8 min +1:40.0 min Niemcy Eric Frenzel
10. 24 lutego 2017 Finlandia Lahti Gundersen HS100/10 km 26:19,6 min +45,3 s Niemcy Johannes Rydzek
2. 26 lutego 2017 Finlandia Lahti Sztafeta HS100/4x5 km[6] 47:57,3 min +41,7 s  Niemcy
11. 1 marca 2017 Finlandia Lahti Gundersen HS130/10 km 26:41,6 min +51,9 s Niemcy Johannes Rydzek
2. 3 marca 2017 Finlandia Lahti Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[7] 28:45,8 min +1,0 s  Niemcy
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
7. 14 marca 2007 Włochy Tarvisio Gundersen HS109/10 km 33:26.7 min +2:24.8 min Finlandia Anssi Koivuranta
3. 16 marca 2007 Włochy Tarvisio Sztafeta 4x10 km[8] 1:05:35.0 h +2:01.2 min  Austria
13. 18 marca 2007 Włochy Tarvisio Sprint HS109/5 km 15:01.3 min +1:27.4 min Niemcy Eric Frenzel

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 25 listopada 2011 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 27:41.0 min 1. - -
2. 11 grudnia 2011 Austria Ramsau Gundersen HS98/10 km 22:07.4 min 2. +0.4 s Francja Jason Lamy Chappuis
3. 1 grudnia 2012 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 26:49.5 min 2. +13.0 s Francja Jason Lamy Chappuis
4. 30 listopada 2013 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 28:34.9 min 3. +6.9 s Niemcy Eric Frenzel
5. 8 grudnia 2013 Norwegia Lillehammer Gundersen HS138/10 km 29:27.7 min 2. +52.0 s Niemcy Eric Frenzel
6. 11 stycznia 2014 Francja Chaux-Neuve Gundersen HS118/10 km 27:14.4 min 2. +0.9 s Norwegia Mikko Kokslien
7. 11 stycznia 2015 Francja Chaux-Neuve Gundersen HS118/10 km 28:46.8 min 2. +8.4 s Norwegia Magnus Moan
8. 6 grudnia 2015 Norwegia Lillehammer Gundersen HS100/10 km 25:41,8 min 1. - -
9. 19 grudnia 2015 Austria Ramsau Gundersen HS98/10 km 22:17,3 min 2. +0,0 s Norwegia Magnus Moan
10. 28 lutego 2016 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 31:33,5 min 1. - -
11. 26 stycznia 2019 Norwegia Trondheim Gundersen HS138/10 km 25:03,7 min 2. +4,5 s Norwegia Jarl Magnus Riiber

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 8 marca 2008 Austria Eisenerz Gundersen HS95/15 km 37:29.1 min 3. +1.2 s Niemcy Mark Schlott
2. 14 marca 2008 Włochy Pragelato Gundersen HS140/15 km 42:13.0 min 3. +1:13.5 min Włochy Alessandro Pittin
3. 16 marca 2008 Włochy Pragelato Sprint HS140/7,5 km 22:23.2 min 1. - -
4. 7 marca 2009 Norwegia Høydalsmo Gundersen HS94/10 km 28:02.1 min 2. +11.9 s Norwegia Jonas Nermoen
5. 6 marca 2009 Norwegia Høydalsmo Gundersen HS94/10 km 27:03.6 min 2. +2.1 s Norwegia Håvard Klemetsen
6. 7 marca 2010 Norwegia Høydalsmo Gundersen HS94/10 km 25:15.5 min 2. +26.4 s Norwegia Håvard Klemetsen
7. 16 stycznia 2011 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 25:46.1 min 2. +0.0 s Niemcy Fabian Rießle
8. 5 lutego 2011 Austria Eisenerz Gundersen HS100/10 km 22:47.7 min 2. +1.4 s Norwegia Truls Sønstehagen Johansen
9. 12 lutego 2011 Polska Szczyrk Gundersen HS106/10 km 32:18.8 min 3. +1:18.4 min Austria Lukas Klapfer
10. 13 lutego 2011 Polska Szczyrk Gundersen HS106/10 km 24:32.9 min 1. - -
11. 19 lutego 2011 Słowenia Kranj Gundersen HS106/10 km 24:53.4 min 1. - -
12. 20 lutego 2011 Słowenia Kranj Gundersen HS106/10 km 25:03.8 min 1. - -

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 31 sierpnia 2011 Czechy Liberec Gundersen HS134/10 km 25:19.0 min 3. +9.3 s Austria Christoph Bieler

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Fatalna kontuzja i koniec sezonu dla Magnus Kroga!. kombinacjanorweska.dbv.pl, 2012-01-06. [dostęp 2012-09-18]. (pol.).
  2. Magnus Krog powraca do rywalizacji!. kombinacjanorweska.dbv.pl, 2012-02-08. [dostęp 2012-09-18]. (pol.).
  3. Olympic medallist Magnus Krog retires. fis-ski.com, 2021-04-18. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  4. Skład drużyny: Magnus Moan, Magnus Krog, Jørgen Gråbak, Håvard Klemetsen
  5. Skład drużyny: Jørgen Gråbak, Håvard Klemetsen, Magnus Krog, Magnus Moan
  6. Skład drużyny: Magnus Moan, Mikko Kokslien, Magnus Krog, Jørgen Gråbak
  7. Skład drużyny: Magnus Moan, Magnus Krog
  8. Skład drużyny: Magnus Krog, Ole-Martin Storlien, Glen Arne Sollid, Peder Sandell
  9. Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  10. Zgodnie z regulaminem LGP 2019 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.