Przejdź do zawartości

Latarnia Morska Gdańsk Nowy Port

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Latarnia Morska Gdańsk Nowy Port
Zabytek: nr rej. A-1797 z 30.11.2006[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Miejscowość

Gdańsk

Wysokość wieży

31,30 m

Wysokość światła

27,30 m n.p.m.

Zasięg światła

17,00 Mm

Data budowy

1893-1894

Data uruchomienia

1894

Data wyłączenia

1984

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Latarnia Morska Gdańsk Nowy Port”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Latarnia Morska Gdańsk Nowy Port”
Położenie na mapie Gdańska
Mapa konturowa Gdańska, u góry znajduje się punkt z opisem „Latarnia Morska Gdańsk Nowy Port”
Ziemia54°24′22,7″N 18°39′39,8″E/54,406306 18,661056
Strona internetowa

Latarnia Morska Gdańsk Nowy Portzabytkowa[1], nieczynna latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona w dzielnicy Nowy Port miasta Gdańsk (województwo pomorskie), przy ul. Przemysłowej.

Latarnia znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Hel a Latarnią Morską Gdańsk Port Północny. Jest udostępniona do zwiedzania.

Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]
  • Położenie: 54°24'22,7" N 18°39'39,8" E
  • Wysokość wieży: 31,30 m
  • Wysokość światła: 27,30 m n.p.m.
  • Zasięg nominalny światła: 17 Mm (31,484 km)
  • Charakterystyka światła:
    • Światło: 2 s błysk
    • Przerwa: 3 s przerwa
    • Okres: 5 s

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Urządzenie optyczne
Gdańsk latarnia Nowy Port i budynek Kapitanatu Portu
3 lipca 2018

Została zbudowana w latach 1893-1894, zastępując starszą latarnię. Stanowi ośmiokątną wieżę zwężającą się ku górze, zakończoną galerią z misternie kutymi poręczami. Latarnia jest wzorowana na nieistniejącej latarni z Cleveland w Stanach Zjednoczonych. Była pierwszą latarnią morską nad Bałtykiem używającą światła elektrycznego[2].

Latarnia morska Gdańsk Nowy Port była jednocześnie wieżą pilotów portowych i mieściła na swym szczycie zamontowaną w 1893 r. Kulę Czasu. Podniesienie i spadek kuli w każde południe pozwalało nawigatorom statków stojących na redzie portu na ustalenie poprawki chronometrów okrętowych, żeby później móc dokładnie określić położenie statku na otwartym morzu. Kula została usunięta i dopiero w 2008 roku została zrekonstruowana i ponownie umieszczona na szcycie latarni[2].

1 września 1939 roku strzałem z okna latarni dano znak żołnierzom znajdującym się na okręcie „Schleswig-Holstein” do rozpoczęcia ostrzału Westerplatte. Kilka chwil później z Westerplatte padły dwa strzały armatnie – pierwszy chybił. Drugi był już celny i trafił w budynek latarni, likwidując stanowisko CKM-u. Do dziś widać miejsca z nową jasną cegłą[3].

Wraz z uruchomieniem latarni w gdańskim Porcie Północnym, w 1984 roku została wyłączona. Obecny, prywatny właściciel wyremontował latarnię i od 2004 udostępnił zwiedzającycm[3].

1 kwietnia 2008 roku na szczycie latarni zamontowano zrekonstruowaną Kulę Czasu. Wykonana ze stali nierdzewnej ażurowa sferyczna konstrukcja ma średnicę 1,7 m i waży 70 kg. Czterometrowy masz zainstalowany został 30 m nad ziemią[4]. Została ona uruchomiona 21 maja 2008 roku, od tego czasu swoim opadaniem wskazuje godziny 10:00, 12:00, 14:00, 16:00 i 18:00. Na świecie zachowało się do czasów dzisiejszych tylko kilka egzemplarzy[5].

W marcu 2010 roku latarnia została laureatem konkursu Generalnego Konserwatora Zabytków w randze: Zabytek Zadbany[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 28 [dostęp 2024-07-01].
  2. a b www.latarnie.pl: LATARNIA W GDAŃSKU Port Nowy. [dostęp 2021-04-10].
  3. a b trojmiasto.pl: Magiczne światełko i kula czasu. 2004-05-10. [dostęp 2021-04-10].
  4. trojmiasto.pl: Metalowa kula na latarni wskaże czas. 2008-04-07. [dostęp 2021-04-10].
  5. trojmiasto.pl: Ażurowy czasomierz w Nowym Porcie. 2008-05-21. [dostęp 2010-03-30].
  6. trojmiasto.pl: Latarnia w Nowym Porcie nagrodzona przez ministra. 2010-03-30. [dostęp 2010-03-30].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]