Przejdź do zawartości

Łukasz Gibała

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łukasz Gibała
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 września 1977
Kraków

Zawód, zajęcie

polityk, przedsiębiorca

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Stanowisko

poseł na Sejm VI i VII kadencji (2007–2015)

Partia

PO (2004–2012)
Ruch Palikota (2012–2013)
TR (2013–2014)

Strona internetowa
Łukasz Gibała podczas turnieju szachowego zorganizowanego w ramach akcji społecznej „Szachiści grają dla Polonii” w Senacie (2015)

Łukasz Gibała (ur. 10 września 1977 w Krakowie[1]) – polski polityk, samorządowiec i przedsiębiorca, doktor nauk humanistycznych, poseł na Sejm VI i VII kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 2001 ukończył filozofię na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie następnie pracował jako asystent (od 2002 do 2006[2]). Na tej samej uczelni w 2007, na podstawie pracy zatytułowanej Semantyka światów możliwych a modalność metafizyczna i napisanej pod kierunkiem Adama Groblera, uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie filozofii[3]. Odbył roczne stypendium na University of Notre Dame. Prowadził własną działalność gospodarczą jako założyciel i współwłaściciel dwóch przedsiębiorstw działających w branżach informatycznej i turystycznej – TravelTECH i TravelOVO[4][5]. Był także związany z należącymi do ojca przedsiębiorstwami z branży alkoholowej, z których wycofał się po wyborach samorządowych z 2006[4]. Później sprzedał także udziały w spółkach TravelTECH i TravelOVO[6].

Współpracował z Klubem Jagiellońskim. W 2004 wstąpił do Platformy Obywatelskiej[2]. W 2006 z jej ramienia został wybrany na radnego sejmiku małopolskiego, uzyskując 9939 głosów (4,19% głosów w skali okręgu wyborczego nr 3)[7]. Był przewodniczącym Komisji Rozwoju Regionu, Promocji i Współpracy z Zagranicą, a także członkiem Komisji Budżetu, Mienia i Finansów w samorządzie województwa III kadencji.

W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskał mandat poselski z listy PO. Kandydując w okręgu krakowskim, otrzymał 11 413 głosów[8]. Był członkiem Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych, a także Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. W latach 2010–2012 był przewodniczącym krakowskich struktur Platformy Obywatelskiej[9]. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję, dostał wówczas 18 583 głosy[10]. W marcu 2012 przeszedł do klubu poselskiego Ruchu Palikota[11], a następnie wstąpił do tej partii wraz z grupą swoich zwolenników[12]. Odejście z PO uzasadniał tym, że w jego ocenie partia odeszła od idei, które leżały u jej podstaw – wartości obywatelskich i wolnorynkowych[13]. W 2013 został wyróżniony w rankingu najlepszych posłów tygodnika „Polityka”[14].

W październiku 2013, po przekształceniu Ruchu Palikota w partię Twój Ruch, zasiadł w zarządzie TR[15]. W lipcu 2014 zrezygnował z członkostwa w partii[16], a następnie wystąpił z jej klubu poselskiego. Przed wyborami samorządowymi, przeprowadzonymi w listopadzie tego samego roku, zorganizował KWW Łukasza Gibały „Kraków miastem dla ludzi”, który wystawił 86 kandydatów we wszystkich siedmiu okręgach do Rady Miasta Krakowa[17], z których żaden nie uzyskał mandatu[18]. Łukasz Gibała kandydował natomiast na urząd prezydenta Krakowa, uzyskując ponad 27 tys. głosów (11,16%) i zajmując 3. miejsce wśród 8 kandydatów[18]. Po wyborach przy udziale części współpracowników z okresu kampanii powołał lokalne stowarzyszenie Logiczna Alternatywa[19][20] (przekształcone później w stowarzyszenie Kraków dla Mieszkańców[21]). W 2015 założył także stowarzyszenie Kierunek Zmiana[22].

Przed wyborami parlamentarnymi w 2015 zorganizował KWW Łukasza Gibały „Niezależni do Senatu”, który w okręgach wyborczych w Krakowie wystawił trzech kandydatów do Senatu[23][24], z których żaden nie zdobył mandatu. Jednym z kandydatów do izby wyższej był sam Łukasz Gibała, który startował w okręgu wyborczym nr 33. Otrzymał on 28,06% głosów, zajmując trzecie (ostatnie) miejsce i przegrywając m.in. z ubiegającym się o reelekcję Bogdanem Klichem[25].

Powrócił następnie do sektora prywatnego[20], wszedł w skład rady nadzorczej spółki akcyjnej Fiberlab[26] i zaczął prowadzić przedsiębiorstwo produkujące m.in. filamenty do drukarek 3D oraz deski kompozytowe[27]. W maju 2018 ogłosił, że będzie się ponownie ubiegał o stanowisko prezydenta Krakowa w wyborach samorządowych w tym samym roku[28]. W głosowaniu z października otrzymał poparcie na poziomie 17,14% (3. miejsce)[29]; uzyskał wówczas mandat radnego miejskiego z listy własnego komitetu wyborczego[30]. Objął funkcję przewodniczącego klubu radnych Kraków dla Mieszkańców[31]. W 2019 znalazł się, m.in. wraz z Mateuszem Klinowskim i Janem Śpiewakiem, wśród założycieli stowarzyszenia Energia Miast[32].

W listopadzie 2023 zadeklarował ponowny start na prezydenta Krakowa w wyborach zaplanowanych na 2024[33]. W pierwszej turze z 7 kwietnia 2024 zajął drugie miejsce z wynikiem 26,79% głosów[34], w wyborach tych uzyskał ponownie mandat radnego[35]. W drugiej turze z 21 kwietnia 2024 został pokonany przez Aleksandra Miszalskiego z KO, uzyskując 48,96% głosów[34].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Syn Leszka i Anny[36]. Od urodzenia zamieszkały w Krakowie. Wychowywał się na Prądniku Czerwonym; jego matka zmarła, gdy miał kilkanaście lat[37]. W 2009[38] ożenił się z Beatą[39]; małżeństwo zakończyło się rozwodem[40]. Związał się z Adrianną Siudy[41]. Jest siostrzeńcem Jarosława Gowina[42].

Wyniki wyborcze

[edytuj | edytuj kod]
Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2006 Platforma Obywatelska RP Sejmik Województwa Małopolskiego III kadencji nr 3 9939 (4,19%)T[7]
2007 Sejm VI kadencji nr 13 11 413 (2,03%)T[8]
2011 Sejm VII kadencji 18 583 (3,67%)T[10]
2014 KWW Łukasza Gibały „Kraków miastem dla ludzi” Prezydent Miasta Krakowa 27 090 (11,16%)N[43]
2015 KWW Łukasza Gibały „Niezależni do Senatu” Senat IX Kadencji nr 33 52 999 (28,06%)N[25]
2018 KWW Łukasza Gibały „Kraków dla Mieszkańców Prezydent Miasta Krakowa 57 901 (17,14%)N[44]
Rada Miasta Krakowa VIII kadencji nr 3 7683 (14,79%)T[45]
2024 Prezydent Miasta Krakowa 79 580 (26,79%)[34]
128 269 (48,96%)N[34]
Rada Miasta Krakowa IX kadencji nr 3 4423 (8,97%)T[35]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2021-11-25].
  2. a b Łukasz Gibała. mamprawowiedziec.pl. [dostęp 2024-05-06].
  3. Dr Łukasz Gibała, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-11-06].
  4. a b Renata Grochal: PO stopuje biznes ojca. wyborcza.pl, 2 kwietnia 2009. [dostęp 2015-11-10].
  5. Na Wiejskiej jeszcze nie było tylu krezusów. rp.pl, 5 grudnia 2007. [dostęp 2023-08-02].
  6. Agnieszka Maj: Łukasz Gibała uparcie prze do celu. Czy uda mu się odwołać prezydenta?. dziennikpolski24.pl, 27 maja 2016. [dostęp 2023-08-06].
  7. a b Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2015-11-10].
  8. a b Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2021-03-19].
  9. Magda Wrzoś-Lubaś: Łukasz Gibała straci fotel szefa krakowskiej Platformy?. gazetakrakowska.pl, 23 stycznia 2012. [dostęp 2015-11-06].
  10. a b Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-04].
  11. Siostrzeniec Gowina odszedł do Palikota. „Paraliżował działania”. tvn24.pl, 8 marca 2012. [dostęp 2022-12-03].
  12. Magdalena Kursa: Zrobili mu przejście. wyborcza.pl, 27 kwietnia 2012. [dostęp 2015-11-10].
  13. Gibała w Ruchu Palikota. Bo Platforma już nie jest obywatelska. newsweek.pl, 8 marca 2012. [dostęp 2023-08-21].
  14. Ranking posłów Polityki rozstrzygnięty. polityka.pl, 26 września 2013. [dostęp 2015-06-04].
  15. Twój Ruch: Siwiec wiceszefem, w zarządzie m.in. Kwiatkowski i Rozenek, Urban gościem kongresu. polskatimes.pl, 6 października 2015. [dostęp 2015-11-06].
  16. Kolejny poseł odchodzi z Twojego Ruchu. Pozostanie jednak w klubie?. wprost.pl, 3 lipca 2014. [dostęp 2015-06-04].
  17. Marcin Karkosza: Wybory w Krakowie. Łukasz Gibała zaprezentował listy wyborcze. gazetakrakowska.pl, 6 października 2014. [dostęp 2015-11-06].
  18. a b Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-11-06].
  19. O nas. logicznaalternatywa.pl. [dostęp 2015-11-06].
  20. a b Piotr Rąpalski, Katarzyna Janiszewska: Krakowscy przegrani i zwycięzcy w wyborach. Jaki będzie ich los?. gazetakrakowska.pl, 27 października 2015. [dostęp 2015-11-10].
  21. Kraków dla mieszkańców. [dostęp 2023-07-27].
  22. O nas. kierunekzmiana.pl. [dostęp 2015-12-09].
  23. Komitet Gibały zarejestrował trzech kandydatów do Senatu. onet.pl, 15 września 2015. [dostęp 2015-11-06].
  24. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-11-06].
  25. a b Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-11-03].
  26. Fiberlab Spółka Akcyjna. mojepanstwo.pl. [dostęp 2018-07-20].
  27. Maria Mazurek: Łukasz Gibała: Po 16 latach układ w Krakowie trzeba rozbić. gazetakrakowska.pl, 20 lipca 2018. [dostęp 2018-07-20].
  28. Łukasz Gibała kandydatem na prezydenta Krakowa. interia.pl, 23 maja 2018. [dostęp 2018-07-20].
  29. Piotr Ogórek: Wyniki wyborów samorządowych 2018 w Krakowie. Majchrowski i Wassermann powalczą w II turze o stanowisko prezydenta. gazetakrakowska.pl, 23 października 2018. [dostęp 2018-10-23].
  30. Piotr Ogórek: Znamy oficjalne wyniki wyborów do Rady Miasta Krakowa. naszemiasto.pl, 23 października 2018. [dostęp 2018-10-23].
  31. Kluby Radnych kadencja 2018–2024. bip.krakow.pl. [dostęp 2023-07-27].
  32. Śpiewak wraca do polityki. Włącza Energię Miast. tvn24.pl, 29 marca 2019. [dostęp 2019-03-30].
  33. Beata Kołodziej: Łukasz Gibała będzie kandydował na prezydenta Krakowa. tvp.pl, 17 listopada 2023. [dostęp 2023-12-18].
  34. a b c d Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-04-22].
  35. a b Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-04-15].
  36. Dane osoby z wykazu osób publicznych. ipn.gov.pl. [dostęp 2015-11-10].
  37. Arkadiusz Maciejowski: Gibała: urząd wymaga przewietrzenia nie tylko z dymu po cygarach. dziennikpolski24.pl, 28 września 2018. [dostęp 2023-08-22].
  38. Magdalena Kursa: Łukasz Gibała: Poseł za milion. wyborcza.pl, 21 października 2010. [dostęp 2015-11-10].
  39. Łukasz Gibała, poseł PO – kim jest poseł PO z Krakowa. Zobacz sylwetkę posła. fokus.tv, 1 grudnia 2011. [dostęp 2016-09-19].
  40. Anna Kolet-Iciek: Łukasz Gibała: wstyd mi za wujka Gowina. news.krakow.pl, 15 czerwca 2018. [dostęp 2018-07-20].
  41. Bartosz Dybała: Łukasz Gibała: „Tak, urodziłem się w zamożnej rodzinie, ale do wielu rzeczy w życiu doszedłem sam”. lovekrakow.pl, 4 marca 2024. [dostęp 2024-03-04].
  42. Krakowska wojna o władzę w PO. rp.pl, 17 marca 2010. [dostęp 2015-10-24].
  43. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2021-03-19].
  44. Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2021-03-19].
  45. Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2021-03-19].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]